Filipijnen: "Voor de kwetsbaarste mensen is de situatie onleefbaar"

Twee weken na de rampzalige doortocht van de tyfoon Bopha is Handicap International meer dan ooit bezorgd om de enorme noden van de bevolking en de situatie van de kwetsbaarste mensen. Alle ploegen op het terrein steken de handen uit de mouwen om de behoeften in kaart te brengen en de verdeling van de noodhulp aan te zwengelen.

De organisatie verhoogt momenteel volop haar slagkracht om de kwetsbaarheid van de zwakkeren te verminderen. Zij wil ze helpen om te overleven en de ramp te boven te komen. Voor Handicap International was het prioritair om eerst en vooral de meest kwetsbare mensen te identificeren, met name personen met een handicap. Vervolgens werden hun noden in kaart gebracht, om zo vlug mogelijk iets aan hun situatie te doen. Binnen 48 uren na de ramp werden daarom evaluaties doorgevoerd in de bijzonder getroffen streek van Davao, tussen Tagum, Monkayo en New Bataan. Onmiddellijk daarna kon noodhulp geboden worden, en dat gaat vandaag nog door. Het gaat om 260 kwetsbare families en mensen met beperkingen. De hulp bestaat uit huisvestingspakketten (zeilen, matrassen, dekens) en hygiënepakketten (zeep, emmers, luiers).

Volgens Catherine Vasseur, die ter plaatse de noodhulpoperaties leidt, hebben de evaluaties aangetoond dat de situatie voor de kwetsbaarste groepen onleefbaar is geworden. Zij kunnen gewoonweg niet meer zelf in hun basisbehoeften voorzien. «Voor alle slachtoffers van de ramp, en dat zijn toch zo’n vijf miljoen mensen, is het overleven erg lastig geworden. Voor de kwetsbaarste onder hen is de situatie onhoudbaar. Voedsel, medische zorgen, sanitair, een veilig onderdak: dat is voor de kwetsbaarste groepen allemaal onbereikbaar geworden.»

«De tyfoon Bopha was drie maal sterker dan de storm Washi, die vorig jaar in het noorden van Mindanao woedde. Al op 7 december heeft de Filipijnse regering de noodtoestand uitgeroepen en de internationale gemeenschap om hulp gevraagd. Het is van het grootste belang dat de humanitaire hulpverlening aan de noden van de mensen beantwoordt en dat alle krachten op het terrein in actie komen.»

Handicap International organiseert momenteel bijkomende hulpprogramma’s voor 2.500 noodlijdende gezinnen. «Als onder de huidige omstandigheden niet genoeg aandacht uitgaat naar de kwetsbaarste mensen, dan wordt hun situatie wel erg kritiek. Zij hebben dringend opvang nodig. Hun basisbehoeften moeten ingevuld worden. Medische verzorging en, indien nodig, psychologische bijstand moeten beschikbaar blijven. Rondom deze hoofdlijnen willen wij onze huidige activiteiten verder uitbreiden. Het doel is de kwetsbaarheid van deze mensen te verminderen en ze te helpen om, samen met de overige bevolking, de ramp te boven te komen.»

Handicap International is sinds 1985 actief in het land, steeds in nauwe samenwerking met plaatselijke partners. Dat zijn lokale verenigingen, wijkvertegenwoordigers en vrijwilligers. Die zijn goed geplaatst om zeer snel te bepalen, welke mensen het dringendst hulp nodig hebben. «De inzet van al onze partners is onbeschrijflijk. Hun grootmoedigheid is voor ons enorm motiverend. Maar wat wij rondom ons zien is ontzettend. Wij helpen mensen die het vaak ook voor de ramp al erg moeilijk hadden, maar die nu onder erbarmelijke omstandigheden moeten zien te overleven.»

«Dat is bijvoorbeeld het geval bij de veertienjarige Christine. Zij heeft hersenverlamming en kan niet goed stappen. Momenteel heeft ze medicijnen nodig, een rolstoel, luiers en een matras. Eigenlijk zou ze moeten gevolgd worden door een kinesitherapeut om te voorkomen dat haar toestand erger wordt. Zoals Christine komen wij tientallen mensen tegen. Basisnoodhulp volstaat voor hen niet. Daarom stellen wij alles in het werk om zo vlug mogelijk onze activiteiten uit te breiden.»