Goto main content

"Wij zijn overlevers"

Mijnen en andere wapens
Colombia

De linkerhand van Freddy, een Colombiaanse landbouwer uit het Cauca-district, is verminkt. Toen Freddy 24 was, kwam hij onzacht in aanraking met een landmijn. Hij moest stoppen met werken en stond er alleen voor. Na een donkere periode raakte Freddy er weer bovenop.

Toen hij 24 was, raakte Freddy gewond door een explosief in het departement Cauca in Colombia. | ©J.M. Vargas/HI

“Ik was 24 jaar en woonde met mijn vrouw en dochtertje in een bescheiden woning op het platteland, in de regio Vereda La Primavera. We maakten deel uit van de inheemse Nasa-gemeenschap. We kookten op een houtvuur en gebruikten het water uit de rivier. Ik werkte in koffie-, yucca- en maïsplantages met de andere leden van de gemeenschap.

Door het conflict dat ons land al jarenlang verscheurde, waren we constant op onze hoede voor nieuwe confrontaties. Ze hadden ook overal explosieven achtergelaten, maar wij wisten niet wat dat waren.

Op een dag vonden mijn oom en ik een lange buis: ik sloeg erop met een hamer. Het was een mijn … mijn hand raakte lelijk toegetakeld. Ik werd meteen naar het ziekenhuis gebracht. De verplegers zeiden dat ik mijn hand zou verliezen, al raakte ik uiteindelijk slechts twee vingers kwijt. Maar ik was er kapot van. Het leidde een heel zware periode in: ik ben beginnen drinken, mijn vrouw heeft me verlaten, ik verloor mijn vader … Ik was niet meer in staat om mijn land te bewerken.”

Freddy ging door een diep dal, maar klom er ook weer uit: “Met de hulp van Handicap International. Ze hebben psychologische hulp mogelijk gemaakt en dankzij hen kon ik naar de dokter en kreeg ik medicijnen. HI heeft er ook voor gezorgd dat ik me kon inzetten voor de rechten van de inheemse gemeenschappen die het slachtoffer werden van de burgeroorlog. Ik werd eerst boekhouder en vervolgens raadgever voor deze organisatie. En ten slotte kreeg ik ook financiële steun, waarmee ik een kleine kippenboerderij begonnen ben. Een andere droom van mij is het opnemen van een nieuw muziekalbum.

Zonder de steun van HI zou ik er nooit bovenop geraakt zijn, laat staan dat ik deze projecten gerealiseerd zou hebben. Onze rechten werden geschonden. We zijn slachtoffers en overlevers. Maar we kijken vooruit.”
 

Gepubliceerd op: 2 april 2020

Meer over dit onderwerp

Ik wil dat mijn kleinkinderen opgroeien in het land van mijn voorouders
© A. Faye / HI
Mijnen en andere wapens

Ik wil dat mijn kleinkinderen opgroeien in het land van mijn voorouders

In 1992 moest Mansata het dorp Bissine in Senegal ontvluchten door gewapend geweld. Dertig jaar later woont ze er opnieuw veilig met haar kinderen en kleinkinderen.

Twee jaar noodhulp in Oekraïne
© T. Nicholson / HI
Mijnen en andere wapens Noodhulp Revalidatie

Twee jaar noodhulp in Oekraïne

Handicap International biedt met haar goed uitgebouwde team onder meer revalidatiezorg en psychologische ondersteuning en speelt een belangrijke rol in de verdeling van hulpgoederen.

Nieuw hondenteam start met ontmijningswerk in Senegal
© A. Stachurski / HI
Mijnen en andere wapens

Nieuw hondenteam start met ontmijningswerk in Senegal

Vier Mechelse herdershonden krijgen hun laatste trainingen door onze Belgische partnerorganisatie APOPO. Binnenkort gaan ze landmijnen opsporen in de tropische regio Casamance.