Goto main content

Libië: "Jongeren meest getroffen door mijnen en wapens"

Mijnen en andere wapens

 Op 17 februari 2011 kwam het Libische volk in opstand tegen het regime van kolonel Khadafi.  Vandaag is hij leider af en zijn de gevechten gestopt. Maar zelfs één jaar later loopt de bevolking, en dan vooral de kinderen, nog steeds gevaar door de antipersoonsmijnen die tijdens het conflict gebruikt werden, en niet-ontploft oorlogstuig. Handicap International wil die bedreiging uit de wereld helpen en zet zich dus ten volle in voor twee belangrijke doelstellingen: de niet-ontplofte explosieven opsporen en vernietigen in de gebieden waar gevochten werd en de burgers sensibiliseren over de risico's om ongevallen te voorkomen. 

Op 17 februari 2011 kwam het Libische volk in opstand tegen het regime van kolonel Khadafi. Vandaag is hij leider af en zijn de gevechten gestopt. Maar het gevaar is niet helemaal geweken. Niet-ontploft oorlogstuig en kleine wapens eisten al tientallen slachtoffers sinds het conflict werd beëindigd. Ontmijners doen ondertussen hun uiterste best om zoveel mogelijk niet-ontplofte mijnen onschadelijk te maken. Verder focust Handicap International op het informeren van de bevolking, over de gevaren van landmijnen, munitie en explosieven die rondslingeren na de oorlog.

Ontmijning ex-conflictgebieden

Drie ontmijningsteams van Handicap International zijn al enkele weken bezig met het opruimen van oorlogstuig in verschillende wijken in Tripoli en Sirte. In minder dan één maand werden meer dan 600 niet-ontplofte explosieven opgespoord. Het materiaal wordt vernietigd. "De eerste reflex van de bevolking, na afloop van de gevechten, is om terug te keren naar huis, hoewel hun wijken gebombardeerd werden, of bezaaid liggen met mijnen. Veel burgers lopen gevaar zonder het te weten," aldus Frédéric Maio, projectverantwoordelijke van Handicap International in Libië."Sommigen mensen verzamelen het metaal of de explosieve materie van achtergebleven bommen. Dat is levensgevaarlijk. Het bewijst dat het absoluut noodzakelijk is om dit soort wapens te vernietigen en de bevolking te informeren over de mogelijke gevaren."

Informeren over de gevaren van lichte wapens

Met het verdwijnen van het Khadafi-regime bleven wapenvoorraden plots onbewaakt achter. Tijdens het conflict vonden ook heel wat buitenlandse wapens hun weg naar Libië. Burgers krijgen de wapens in handen, maar kunnen er niet mee omgaan. Dat leidt tot ongelukken. "Heel gevaarlijk zijn bijvoorbeeld de manifestaties om het einde van het regime te vieren. Die ontaardden al meermaals in een drama, omdat men lukraak in de lucht schiet. Op die manier raken omstaanders gewond," benadrukt Frédéric Maio. In amper twee maanden tijd, in oktober en november 2011, overleden in Tripoli zo'n 400 mensen aan de gevolgen van ongevallen met lichte wapens. Om dergelijke toestanden te vermijden, organiseert Handicap International nu preventiesessies om veiligheidsmaatregelen aan te leren.

De sessies zijn vooral bedoeld voor adolescenten, de bevolkingsgroep die het meest betrokken is bij ongelukken. "Een derde van de slachtoffers in Misrata is jonger dan 14 jaar, bijna 80% van de slachtoffers zijn jonger dan 23 jaar. Het zijn dus vooral jongeren die getroffen worden," aldus Frédéric Maio. De teams van de organisatie en haar partners organiseren sessies in scholen, ondernemingen, bij overheden en lokale organisaties. Handicap International verspreidt pakketten met informatie en leerzame spelletjes voor kinderen. Verder zijn er ook spots via nationale en lokale radiozenders. Tenslotte informeert het de bevolking via affiches en displays op de invalswegen naar de stad. 

Getuigenis

Ali Abdel Moneim Al Zayani, 21 jaar, een Libiër die door Handicap International werd opgeleid om de bevolking te informeren:

"Men beseft vaak niet hoe gevaarlijk wapens kunnen zijn. Mensen verzamelen niet-ontplofte tuigen en houden ze als souvenir, de kinderen spelen ermee, anderen organiseren wapententoonstellingen op straat of in scholen. Sommige mensen ontmijnen hun tuin of landbouwgrond met een hark, of zelfs met de blote hand. Sensibilisering is dus wel degelijk van levensbelang... "

Meer over dit onderwerp

Ik wil dat mijn kleinkinderen opgroeien in het land van mijn voorouders
© A. Faye / HI
Mijnen en andere wapens

Ik wil dat mijn kleinkinderen opgroeien in het land van mijn voorouders

In 1992 moest Mansata het dorp Bissine in Senegal ontvluchten door gewapend geweld. Dertig jaar later woont ze er opnieuw veilig met haar kinderen en kleinkinderen.

Twee jaar noodhulp in Oekraïne
© T. Nicholson / HI
Mijnen en andere wapens Noodhulp Revalidatie

Twee jaar noodhulp in Oekraïne

Handicap International biedt met haar goed uitgebouwde team onder meer revalidatiezorg en psychologische ondersteuning en speelt een belangrijke rol in de verdeling van hulpgoederen.

Nieuw hondenteam start met ontmijningswerk in Senegal
© A. Stachurski / HI
Mijnen en andere wapens

Nieuw hondenteam start met ontmijningswerk in Senegal

Vier Mechelse herdershonden krijgen hun laatste trainingen door onze Belgische partnerorganisatie APOPO. Binnenkort gaan ze landmijnen opsporen in de tropische regio Casamance.