Noodhulp van levensbelang in Irak

Sinds juni 2014 schakelt Handicap International een niveau hoger om in Iraaks-Koerdistan het hoofd te kunnen bieden aan de toestroom van Iraakse burgers, die de gevechten in het noorden en het westen van het land ontvluchten. De organisatie was al in het gebied aanwezig om Syrische vluchtelingen te helpen. Benedetta Di Cintio, missieverantwoordelijke voor Handicap International in Irak, en Camille Borie, verantwoordelijke voor dit noodhulpproject, benadrukken dat de meest kwetsbare ontheemden toegang moeten blijven krijgen tot humanitaire hulp en verzorging.  

Sinds begin 2014 hebben de gevechten in het noorden en het westen van het land 1,3 miljoen Irakezen gedwongen om van huis te vluchten. 400.000 mensen onder hen zochten al hun toevlucht in Koerdistan. "Vandaag is dit een van de zeldzame gebieden in de regio waar de situatie relatief stabiel is", aldus Benedetta Di Cintio, missieverantwoordelijke voor Handicap International in Irak. Voordat de situatie op Iraaks grondgebied verslechterde, waren er echter al meer dan 200.000 Syriërs gevlucht naar Koerdistan.

Dagelijkse leven ondersteboven in Iraaks-Koerdistan

Aan het begin van het jaar konden de Irakezen die in Koerdistan belanden terecht in gehuurde leegstaande woningen, bij familieleden of vrienden of werden ze opgevangen door Koerdische gezinnen die hiertoe de middelen hadden. De anderen vonden onderdak in kampen die in de mogelijkheid waren hen als nieuwe vluchteling erbij te nemen. Maar sinds afgelopen zomer zijn de gemeenschappen niet meer bij machte om de honderdduizenden mensen – die blijven toestromen – naar behoren op te vangen. "In het begin van de maand augustus werden de gevechten heviger", vervolgt Benedetta Di Cintio. "In praktisch één dag heeft de stad Erbil bijvoorbeeld 15.000 mensen zien toekomen. De ontheemden zochten beschutting waar ze konden: op elke hoek van de straat, in de moskeeën, de kerken, de gebouwen onder constructie, ...”

“Het leidt tot een zeer moeilijke toestand, zeker ook voor de Koerdische burgers die in werkelijkheid betrokken worden bij een conflict waar ze zich liever niet in mengen. Deze situatie heeft een invloed op ieder aspect van het dagelijkse leven: het begin van het nieuwe schooljaar zal voor vele kinderen ongetwijfeld uitgesteld worden, omdat nagenoeg alle scholen tijdelijk worden bewoond door ontheemden. Veel kampen worden op dit moment opgericht om een oplossing te kunnen bieden, maar momenteel proberen de mensen zich op eender welke manier erdoorheen te slaan."

Toegang tot zorg is cruciaal

In de gouvernementen Dohuk en Erbil, waar de teams van Handicap International actief zijn, worden kwaliteitsvolle medische zorgen gratis verleend. Toch hebben ontheemden, en vooral de meest kwetsbaren onder hen, het moeilijk om toegang te krijgen tot deze verzorging. Camille Borie, verantwoordelijke voor het project van Handicap International voor ontheemden, verklaart dat de situatie sinds augustus nog erger is geworden, parallel met de heviger wordende gevechten (rechtstreeks offensief van de Koerdische strijders en Amerikaanse aanvallen op de gewapende verzetsgroepen).

"De mensen die de laatste weken zijn aangekomen, zijn van huis gevlucht zonder ook maar iets mee te nemen. Ze komen in een omgeving terecht waar het zeer moeilijk is voor hen om hun weg te vinden. We hebben ook serieuze inspanningen moeten leveren om sommige mensen terug te vinden, die we eerder onder onze hoede hadden, maar opnieuw moesten vluchten toen de gevechten dichterbij kwamen. In een dergelijke omgeving kan het bijvoorbeeld voorkomen dat diabetespatiënten niet meer aan insuline kunnen geraken. Dit heeft ernstige en onomkeerbare gevolgen voor hun gezondheid en kan hen zelfs fataal worden. Daarom doen we er alles aan om de meest kwetsbare mensen, vooral mensen met een handicap en met chronische ziekten, in contact te brengen met de beschikbare gezondheidsdiensten."

Groter drama voorkomen

Alle ontheemden bevinden zich in een wrede situatie, waarbij het hen ontbreekt aan een (degelijk) onderkomen, water en voedsel. Handicap International richt zich specifiek op de mensen die naast deze nog andere obstakels moeten overwinnen. "Het zijn mensen met een handicap of een chronische ziekte of personen die werden gescheiden van hun familie of van de persoon die hen verzorgde,” verduidelijkt projectverantwoordelijke Borie. “Onze acties zorgen ervoor dat de situatie van deze mensen niet nog dramatischer wordt door het gebrek aan verzorging, geneesmiddelen en technische hulpmiddelen die ze zo hard nodig hebben.”

“Sommige mensen die we begeleiden hebben nood aan revalidatiesessies, bloedtransfusies, chemotherapie, insuline etc. en hadden van de ene dag op de andere geen toegang meer tot deze diensten”, legt ze de vinger op de wond. “Het is daarom essentieel om ervoor te zorgen dat deze mensen zo snel mogelijk terug verzorgd kunnen worden."