Meteen naar de inhoud

Nepal: meer financiering nodig voor preventie

Brussel,  25 april 2016 - De aardbeving van 2015 heeft bewezen dat een goede voorbereiding levens redt. Maar het is levensnoodzakelijk dat de preventieprojecten in Nepal, dat een groot risico loopt op een natuurramp, nog worden opgedreven en verbeterd. Helaas zijn daar te weinig middelen voor. Handicap International vraagt meer financiering voor preventieprojecten, zowel in Nepal als in andere landen waar natuurrampen vaak voorkomen.

Brussel,  22 april 2016 - De aardbeving van 2015 heeft bewezen dat een goede voorbereiding levens redt. Maar het is levensnoodzakelijk dat de preventieprojecten in Nepal, dat een groot risico loopt op een natuurramp, nog worden opgedreven en verbeterd. Helaas zijn daar te weinig middelen voor. Handicap International vraagt meer financiering voor preventieprojecten, zowel in Nepal als in andere landen waar natuurrampen vaak voorkomen.

Nepal behoort tot de 15 landen die het meest risico lopen op een natuurramp en een humanitaire crisis (Index for Risk Management, 2016). In de voorbije jaren hebben aardbevingen, overstromingen en grondverschuivingen duizenden slachtoffers gemaakt. De klimaatopwarming en de aanwezigheid van bewegende tectonische platen verhogen de kans op een grote catastrofe in de komende decennia aanzienlijk.

Het is moeilijk om die natuurrampen te voorspellen, maar het is wel mogelijk om de bevolking erop voor te bereiden. Sinds 2003 hebben de Nepalese overheid en humanitaire organisaties heel wat maatregelen genomen die de gevolgen van een ramp moeten beperken. Dit heet DRR (Disaster Risk Reduction). Het gaat om waarschuwingssystemen bij overstromingen, evacuatieoefeningen, opleidingen voor de bevolking over het herkennen van risicofactoren en  search en rescue technieken, urgentiestocks …

De DRR-projecten van Handicap International, die daar sinds 2008 2,1 miljoen euro in investeerde, hebben na de aardbeving vorig jaar levens gered. Zo toont een evaluatierapport (december 2015) aan dat de opleiding van 233 gezondheidsmedewerkers en revalidatiespecialisten ervoor heeft gezorgd dat minder gewonden zijn gestorven of een handicap voor het leven hebben ontwikkeld. Dankzij die opleidingen, zo merkt het rapport op, slaagde het medisch personeel erin om snel en efficiënt juiste diagnoses te stellen en de gewonden snel de juiste medische zorg toe te dienen of meteen naar de juiste diensten of ziekenhuizen door te verwijzen. Dankzij de voorraad medicijnen,  chirurgisch materiaal en loophulpmiddelen zijn ook vele amputaties voorkomen.

Nodig: meer evenwichtige verdeling tussen preventie, noodhulp en post-urgentie.

Het rapport toont niet alleen de relevantie van  preventieactiesaan, maar evenzeer de tekorten. Er is nog veel vooruitgang nodig om de bevolking beter te beschermen. Zo moeten lokale gemeenschappen nog beter in staat om zich autonoom voor te bereiden op een ramp. De grootste lacune bevindt zich in de steden, die nauwelijks voorbereid zijn op grote natuurrampen, zoals een aardbeving.

De financiering is over de hele lijn het probleem.  “De financiering voor preventieprojecten is veel te laag in vergelijking met de noden en in vergelijking met het totaalbudget voor humanitaire projecten. Dat geldt niet alleen voor Nepal, maar voor de DRR projecten wereldwijd”, zegt Sarah Blin, programmadirecteur van Handicap International in Nepal.

“Insitutionele donoren weigeren bepaalde DRR-projecten te financieren, ook al hebben ze na de aardbeving van 2015 hun efficiëntie bewezen.”

“Dergelijke preventieactiviteiten zijn van levensbelang in een land dat zo’n onvoorspelbaar klimaat heeft en zo gevoelig is voor aardbevingen. De humanitaire hulp mag zich echt niet alleen concentreren op urgentieacties na de ramp. We moeten met een frisse blik het hele financieringsmodel herbekijken, niet alleen voor Nepal, maar voor zovele landen die te maken hebben met een toename aan natuurrampen. Er moet een meer evenwichtige verdeling komen tussen preventie, noodhulp en post-urgentie. Dat zou een enorm verschil maken.”

 

--- Einde persbericht --------

 

Handicap International was in Nepal aanwezig - onze organisatie is al een vijftiental jaar in het land actief - op het moment van de aardbeving van 25 april 2015 en kon dus vanaf het eerste moment hulp bieden. Onze teams werden gesterkt door hun eerdere sensibiliseringswerk rond de gevaren van natuurrampen en konden beroep doen op hun ervaring op het vlak van slachtofferbehandeling bij aardbevingen. Het voorbije jaar konden duizenden mensen al bij Handicap International terecht voor hulp.

In cijfers:

6.231 personen werden geholpen met revalidatiesessies          
16.079 revalidatiesessies en sessies voor psychosociale steun werden georganiseerd 
4.727 mobiliteitshulpmiddelen (prothesen, orthesen, krukken, gordels ...) uitgedeeld
11.220 personen (of 2.244 gezinnen) kregen eerstehulpkits (hygiënekits, kookkits of materiaal voor onderdak)           
9.548 personen (of 1.662 gezinnen) ontvingen winterkits (kleding, matrassen, dekens)
500 hulpkits ter ondersteuning van de terugkeer naar huis (geneesmiddelen, dekens, hygiëne)
37 humanitaire VN-agentschappen en andere humanitaire organisaties kregen ondersteuning via ons logistieke platform

NEEM CONTACT OP MET

Duarte DE MUNTER

+32 (0) 478 95 47 07
[email protected]