Onze programmadirectrice in Nepal getuigt
Drie dagen na het begin van de aardbeving in Nepal, blijft het aantal doden en gewonden oplopen. Sarah Blin, programmadirectrice van Handicap International in Nepal, maakte de aardbeving met eigen ogen mee.
Drie dagen na het begin van de aardbeving in Nepal, blijft het aantal doden en gewonden oplopen. Sarah Blin, programmadirectrice van Handicap International in Nepal, maakte de aardbeving met eigen ogen mee.
"De ramp was net gebeurd, de mensen waren in paniek en begaven zich naar buiten. De aarde beefde nog. Situaties van oorlog en hongersnood zijn mij niet vreemd, maar een aardbeving met een dergelijke menselijke impact heb ik nog nooit meegemaakt. De eerste dag zag ik veel kinderen en ouderen sterven in het ziekenhuis waar we geregeld hulp bieden", vertelt Sarah Blin, programmadirectrice van Handicap International in Nepal.
Aarde stopt niet met beven
"De situatie is rampzalig. De dag na de aardbeving speelden de districten rond het epicentrum ons informatie door. Ze bevestigden ons dat er een groot aantal gekwetsten was, dat hele dorpen vernietigd waren en de wegen ontoegankelijk, en dat er een enorm gebrek was aan voertuigen om de gewonden naar de dichtstbijzijnde ziekenhuizen te brengen", gaat Sarah verder.
"In de hoofdstad Kathmandu is de situatie relatief snel gestabiliseerd. De gebouwen zijn er echter zeer kwetsbaar, vooral de constructies met meerdere verdiepingen die scheuren hebben opgelopen. De regering raadt de mensen aan om buiten te blijven en niet naar huis te gaan. Heel wat mensen zijn dus in de open lucht gebleven. De angst is nog steeds aanwezig. De aarde stopt niet met beven."
Landelijke gebieden getroffen
"Wat treffend is aan deze aardbeving, is dat ze ook de afgelegen landelijke gebieden heeft bereikt. De mensen wonen er ver uit elkaar en zijn dus maar moeilijk bereikbaar. De humanitaire hulpverlening wordt hierdoor erg bemoeilijkt. Voor zover we weten is de informatie uit deze gebieden op dit moment nog niet volledig."
"We treedden onmiddellijk op door vooral logistieke steun te bieden. We zetten tenten op, zorgen ervoor dat materiaal en voedsel toegankelijk zijn, etc. Bovendien heeft Handicap International ook heel wat ervaring in het invullen van de specifieke behoeften van kwetsbare mensen, zoals ouderen, mensen met een handicap, kinderen, enzovoort. Kortom, alle mensen die nog niet geholpen werden door de klassieke verdelingen die men in een dergelijke situatie organiseert, krijgen de nodige steun van onze organisatie. In noodsituaties is dit onze kernactiviteit. We bieden ook medische zorgen en geven protheses, ortheses en rolstoelen aan de gewonden."
Expertise Handicap International cruciaal voor vervolg
Handicap International is sinds 1999 actief in Nepal. Ter plaatse zet onze organisatie niet enkel revalidatieprojecten op touw, maar ook acties om de impact van de natuurrampen op de armste en kwetsbaarste burgers te beperken.
"Op het moment van de aardbeving waren we het ministerie van Gezondheid aan het voorbereiden op een dergelijke ramp, zodat het onmiddellijk zou kunnen optreden in geval van nood. Dankzij ons project en het noodmateriaal in onze voorraad konden we dus onmiddellijk in actie schieten en de behoeften van de burgers invullen", legt Sarah Blin uit.
"Maar er zijn meer noden dan dat er middelen zijn. We hebben dus echt steun nodig om de behoeften, die werkelijk enorm zijn, in te vullen."
