De coronaviruspandemie verspreidt zich over de landen die al getroffen worden door armoede, conflicten en natuurrampen. Wereldwijd zijn al meer dan 17 miljoen besmettingen bevestigd in zo’n 200 landen en gebieden.
In de landen met een zwakke gezondheidsinfrastructuur, door conflictsituaties of extreme armoede, zullen de gevolgen van de epidemie voor de bevolking dramatisch zijn. In landen zoals Kenia, Bangladesh en Libanon, waar de enorme vluchtelingenkampen overbevolkt zijn, zal de verspreiding van het virus waarschijnlijk snel en bijzonder dodelijk zijn.
Handicap International leidt bijna 300 projecten verspreid over 55 landen in Afrika, Latijns-Amerika, Azië en het Midden-Oosten. Het voorkomen van een oncontroleerbare verspreiding van de pandemie in deze regio's blijft absoluut noodzakelijk. Zelfs in landen waar het aantal besmettingen relatief laag gebleven is, blijven we ons inzetten om de epidemie een halt toe te roepen. Onze teams blijven de bevolking bijstaan, overal waar dat mogelijk blijft – en passen hun interventiemethodes aan om de verspreiding te stoppen en zoveel mogelijk mensen te beschermen.
We herbekijken onze interventiemethodes en starten nieuwe projecten op. Het devies: mensen beschermen tegen het virus en de gevolgen van de crisis aanpakken, met bijzondere aandacht voor personen met een beperking, ouderen, kinderen en mensen die er alleen voor staan.
55
landen met HI-projecten getroffen
178
projecten van HI bestrijden Covid-19
Na de 12-12 oproep voor Myanmar bijna drie maand geleden staat de teller vandaag op 510.622 euro. Met deze giften kan de humanitaire hulp van de vijf lidorganisaties van Consortium 12-12 voor de slachtoffers van de aardbeving worden gefinancierd.
Op 28 maart trof een aardbeving met een kracht van 7,7 op de schaal van Richter het centrum van het land. Handicap International kwam meteen in actie. Drie maanden later werken onze teams nog steeds samen met de getroffen gemeenschappen.
De 34-jarige Heba is prothesist en orthopedist in Gaza. Ze werkt voor Handicap International in het Nahla-prothesecentrum in Khan Younis. Ze vertelt ons hoe ze haar werk als hulpverlener, haar gezin en het voortdurende oorlogsgevaar probeert te combineren.