HET DRAAIEN VAN DE FILM HUMANITY AND INCLUSION
De campagnefilm is gebaseerd op opnames die in oktober 2017 gemaakt werden in twee Myanmarese vluchtelingenkampen in Thailand en in een naburig dorp op de grens tussen Thailand en Myanmar. De film werd geregisseerd door Olivier Staub en geproducet door Morrison Films (Montreal).
De campagnefilm is gebaseerd op opnames die in oktober 2017 gemaakt werden in twee Myanmarese vluchtelingenkampen in Thailand en in een naburig dorp op de grens tussen Thailand en Myanmar. De film werd geregisseerd door Olivier Staub en geproducet door Morrison Films (Montreal). Olivier Staub is de regisseur, hoofdtechnicus en fotograaf van de campagne.
INTERVIEW MET REGISSEUR OLIVIER STAUB
WAT MOTIVEERDE U OM MEE TE STAPPEN IN DIT AVONTUUR?
Toen ik het creatieve voorstel las, was ik meteen verkocht. De visuele metafoor van de levenslijn is zo’n poëtische parel dat ze me op slag ontroerde. Ik maak graag commerciële spots, al moet ik toegeven dat ze vaak weinig maatschappelijke waarde hebben. Deze reclamecampagne kan daarentegen wel degelijk dingen in verandering brengen. Ik heb dan ook geen seconde geaarzeld. Ik heb in mijn carrière veel gereisd en overal ter wereld veel leed gezien. Voor mij is het duidelijk dat dit project deel uitmaakt van de oplossing.
WELKE BOODSCHAP WIL U OVERBRENGEN MET DEZE FILM?
Ik hoop dat de film een grote emotionele impact heeft en een waarheidsgetrouw beeld schetst van het leed van de slachtoffers die we in beeld brengen. Trauma’s hebben zoveel verschillende gezichten dat we ze gemakkelijk volledig vergeten als ze zich duizenden kilometers van onze deur afspelen. Onze keuze om tragische situaties te illustreren met tekeningen, heeft een ongelofelijke en directe emotionele impact op de kijker.
HOE KREEG DE CAMPAGNE PRECIES VORM IN EN ROND DE VLUCHTELINGENKAMPEN?
De film dankt, denk ik, een deel van zijn authenticiteit aan onze bijzonder realistische benadering. Ondanks hun bijzonder moeilijke leefomstandigheden heb ik wel degelijk hoop, humor en liefde gezien.
WILT U GRAAG EEN ANEKDOTE KWIJT OVER DE PRODUCTIE?
De grootste ster voor mij is Siti Pong, het jongetje dat te zien is aan het einde van de film. Hij verloor een been en drie vingers, en toch blijft hij ongelofelijk levenslustig, met zijn aanstekelijke glimlach. Toen ik hem zag voetballen met de andere kinderen, was ik er diep van overtuigd dat er altijd hoop is.