Handicap International betrekt mensen met een handicap bij voorbereiding natuurrampen

Handicap International kreeg geregeld de vraag om in te grijpen wanneer er slachtoffers vallen bij natuurrampen (sinds de Tsunami in 2004 en de aardbeving in Haïti in 2010). De vereniging heeft op die manier kunnen vaststellen dat de optredende instanties in hun evactuatieplannen niet of te weinig rekening houden met mensen met een handicap.

In Zuid-Azië stimuleert Handicap International de deelname van personen met een handicap aan de voorbereiding op natuurrampen. In Bangladesh, Nepal, India, Sri Lanka en Afghanistan werken onze teams samen met kwetsbare bevolkingsgroepen en ook met regionale actoren die de impact van natuurrampen op de bevolking moeten beperken. Andrew Merat is zo iemand. Hij werkt in de regio Zuid-Azië. Hij vertelt over zijn werk. « We zijn werkzaam in zones met een verhoogd risico op natuurrampen en bereiden de gemeenschap daar zo goed mogelijk op voor. Bij overstromingen zie je bijvoorbeeld vaak mensen die te laat reageren en slechts naar hun zolder of dak kunnen vluchten. Het zijn paradoxaal genoeg vaak de zwaksten die achterblijven.»

Handicap International zorgt ervoor dat de zwaksten vertegenwoordigd zijn in de voorbereidingscomités. « Mensen met een handicap moeten gezien worden opdat de gemeenschap zich meer bewust zou worden van hun aanwezigheid. Zij moeten dus zo vaak mogelijk hun huis uit komen.»

«Daarnaast werken we rond individuele behoeften. De teams van Handicap International brengen de specifieke noden van kwetsbare mensen in kaart en bespreken met de gemeenschap hoe ze daarop een antwoord kunnen bieden. Als aanvulling op alarmsirenes kan bijvoorbeeld een systeem met kleurvlaggen slechthorenden waarschuwen. Een goede voorbereiding bestaat echter evengoed in goed aangeduide evacuatieroutes en het aanduiden van gemeenschapsleden die de verantwoordelijkheid op zich nemen om in rampsituaties mensen te hulp te snellen die niet in staat zijn om zichzelf veilig te stellen.»