Verkeersongevallen worden een mondiaal probleem
Verkeersongevallen zijn een serieus probleem in veel ontwikkelingslanden, vooral in Azië. De verstedelijking rukt er snel op, maar dat gaat niet gepaard met een planning op het gebied van ruimtelijke ordening. De infrastructuur is niet aangepast aan het toenemende verkeer in de steden en ook de wetgeving hinkt achterop. Als gevolg hiervan stijgt het aantal verkeersongevallen onrustwekkend snel. Een trend die zich zal voortzetten als we niet snel ingrijpen.
Verkeersongevallen zijn een serieus probleem in veel ontwikkelingslanden, vooral in Azië. De verstedelijking rukt er snel op, maar dat gaat niet gepaard met een planning op het gebied van ruimtelijke ordening. De infrastructuur is niet aangepast aan het toenemende verkeer in de steden en ook de wetgeving hinkt achterop. Als gevolg hiervan stijgt het aantal verkeersongevallen onrustwekkend snel. Een trend die zich zal voortzetten als we niet snel ingrijpen.
Tinh heeft drie jaar lang rond de verkeersveiligheidsproblematiek gewerkt voor Handicap International in Vietnam. Een paar maanden geleden kwam hij naar België om een toespraak te houden voor de universiteit van Hasselt. Het moment om hem te vragen wat Handicap International concreet doet om het aantal verkeersslachtoffers te verminderen.
Waarom werkt Handicap International, meer bekend van de strijd tegen landmijnen, aan verkeersveiligheid?
In de loop der jaren constateerde Handicap International dat derevalidatiecentra meer verkeersslachtoffers begonnen op te vangen dan slachtoffers van landmijnen. De bevolking is tegenwoordig goed geïnformeerd over de gevaren van landmijnen en andere niet ontplofte oorlogstuigen, maar er is een nijpend gebrek aan enig besef van veilig gedrag in het verkeer. Er is geen hoffelijkheid in het verkeer en de infrastructuur en de wetgeving staan niet op punt. In de praktijk raken er veel mensen gehandicapt of verongelukken door ongevallen die eenvoudig vermeden hadden kunnen worden.
Hoe begin je aan zoiets?
Na een grondige analyse van de situatie hebben we een reeks initiatieven genomen. Zo werken we samen met de overheid. We helpen bijvoorbeeld op praktisch gebied zodat de politie alcoholtesten kan doen met aangepaste apparatuur. Ook hebben we een structurele samenwerking opgezet om de wetgeving aan te passen. Het dragen van een helm is nu daardoor verplicht in Ho Chi Minh-stad. Maar het volstaat niet om de wet te veranderen. Daarom doen we ook bewustmakingscampagnes met affiches en spotjes. Mensen moeten beseffen dat ze dankzij een helm beter beschermd zijn. We schreven ook een wedstrijd uit voor een affiche in verband met verkeersveiligheid. Het winnende ontwerp spreekt veel meer aan dan de traditionele affiche met een lachende motorfietsrijder die zegt ‘Draag een helm’. Als je nu rondkijkt in Ho Chi Minh-stad, dragen alle brommerrijders er een.
Bestaat er in Vietnam verkeersopvoeding?
Vroeger niet, maar verkeersopvoeding is dankzij ons werk met de overheid opgenomen in het leerplan. Daarnaast organiseerden we in verschillende scholen een spektakel waarbij de kinderen spelenderwijs de basisprincipes van verkeersveiligheid leren. We bieden ook praktijkoefeningen aan, want jong geleerd is oud gedaan.
Op welk vlak zie je een groot verschil met België?
Ik denk dat de eerste hulp hier beter is uitgebouwd. In Vietnam moet je de politie en de ziekenwagen apart bellen en het kan vele uren duren alvorens die ter plaatse geraken. Daarom werken we samen met het lokale Rode Kruis. Door vrijwilligers op te leiden voor eerste hulp, creëren we een netwerk van mensen die snel ter plaatse kunnen zijn en die ook weten hoe ze de hulpdiensten kunnen contacteren.
Bestaat er in Vietnam verkeersopvoeding?
Vroeger niet, maar verkeersopvoeding is dankzij ons werk met de overheid opgenomen in het leerplan. Daarnaast organiseerden we in verschillende scholen een spektakel waarbij de kinderen spelenderwijs de basisprincipes van verkeersveiligheid leren.We bieden ook praktijkoefeningen aan, want jong geleerd is oud gedaan. Op welk vlak zie je een groot verschil met België? Ik denk dat de eerste hulp hier beter is uitgebouwd. In Vietnam moet je de politie en de ziekenwagen apart bellen en het kan vele uren duren alvorens die ter plaatse geraken. Daarom werken we samen met het lokale Rode Kruis. Door vrijwilligers op te leiden voor eerste hulp, creëren we een netwerk van mensen die snel ter plaatse kunnen zijn en die ook weten hoe ze de hulpdiensten kunnen contacteren.