« Vluchtelingen hangen volledig af van internationale hulp »

Jennifer Léger, 29 jaar en verantwoordelijke voor de noodhulpoperaties van Handicap International in Dadaab vertelt over onze acties.

Wat karakteriseert deze crisis?

Er is een verschil tussen deze crisis en een aardbeving of een cycloon bijvoorbeeld. Het gaat om een crisis die zich over verschillende maanden uitstrekt. Het is moeilijk om op de toestroom van vluchtelingen te anticiperen. De noden van de mensen zijn ook heel verschillend. Vluchtelingen van voorgaande rampen wonen soms al twintig jaar in Dadaab, zonder dat ze mogelijkheden hebben om terug te keren. Er zijn er die kleine huisjes hebben gebouwd, omdat ze ervan uitgaan dat ze nog lang zullen blijven.

De draagwijdte van deze crisis is enorm?

In de Hoorn van Afrika zijn er meer dan 12 miljoen slachtoffers. Niet alleen in Dadaab, in de verschillende kampen leven meer dan 440.000 mensen.

We bevinden ons hier op 80 kilometer van de Somalische grens, in een zone waar er absoluut niets is. Al wat je buiten het kleine dorpje Dadaab vindt, is hier gebracht door humanitaire organisaties. De Verenigde Naties en verschillende ngo’s doen hun best om de essentiële behoeften van de mensen in te vullen, maar de situatie blijft erg problamatisch. Om te overleven en bijvoorbeeld toegang te hebben tot water, hangen de vluchtelingen op dit moment volledig af van internationale hulp.

Handicap International zal dus nog lang in Dadaab blijven?

De organisatie werkt al twintig jaar in Kenia en sinds 2007 in Dadaab. Deze noodhulpactie moet een actie op lange termijn worden. Vooral omdat de vluchtelingen de laatste maanden massaal zijn toegestroomd en blijven toestromen. We moeten ervoor zorgen dat zij, en de meest kwetsbaren in het bijzonder, toegang krijgen tot de verschillende diensten die ze nodig hebben.

Waarop focust de noodhulpactie in Dadaab?

De meest kwetsbaren zijn zij voor wie humanitaire hulp moeilijk toegankelijk is. Het hoofddoel van dergelijke hulp is immers om een zo groot mogelijk aantal mensen te bereiken. Handicap International heeft programma’s op touw gezet om mensen te identificeren en te begeleiden. We helpen hen om toegang te krijgen tot de diensten in het kamp en we bieden specifieke hulp. Dat doen we zelf of we verwijzen hen naar andere organisaties (bijvoorbeeld naar Help the Children voor een kind dat er alleen voor staat).

De ‘vulnerability desks’ van Handicap International zijn heel nuttig. Via die desks identificeren we de meest kwetsbaren (zo ook mensen met een handicap, analyseren we hun basisbehoeften (water, voeding, schuilplaatsen ...) en hun specifieke noden (zoals een rolstoel voor iemand met een handicap). Vervolgens begeleiden we hen tot hun behoeften zijn ingevuld. Er is individuele begeleiding en we brengen mensen in contact met bestaande diensten. We geven ook specifiek materiaal als dat nodig blijkt.

Onze ‘vulnerability desks’, hulppunten voor mensen met een handicap en andere kwetsbare mensen, zijn heel flexibel. Het zijn voornamelijk mobiele teams die zelf naar mensen in nood toestappen. We kunnen onze acties dus snel aanpassen als de context verandert.