Mali: Een handicap hoeft niet altijd definitief te zijn
In 2010 was Ousséini het slachtoffer van een ernstige beenderziekte in z’n dij. Hij vreesde dat hij nooit meer zou kunnen stappen. Gedurende 9 maanden liep hij op krukken. Daarna werd hij geopereerd en kreeg hij een heupprothese. Op die manier kon hij een normaal sociaal en professioneel leven gaan leiden. “Voor ik aan de slag ging bij Handicap International, werkte ik al met mensen met een handicap, maar sinds mijn ziekte ben ik nog meer gemotiveerd. Elke dag opnieuw probeer ik mijn handicap te overwinnen. Zoals Bob Marley zei: “Who feels it, knows it!”
Gesprek met Ousséini Badini, coördinator van de sociaal-economische projecten voor mensen met een handicap in Burkina Faso en Niger
In 2010 was Ousséini het slachtoffer van een ernstige beenderziekte in z’n dij. Hij vreesde dat hij nooit meer zou kunnen stappen. Gedurende 9 maanden liep hij op krukken. Daarna werd hij geopereerd en kreeg hij een heupprothese. Op die manier kon hij een normaal sociaal en professioneel leven gaan leiden. “Voor ik aan de slag ging bij Handicap International, werkte ik al met mensen met een handicap, maar sinds mijn ziekte ben ik nog meer gemotiveerd. Elke dag opnieuw probeer ik mijn handicap te overwinnen. Zoals Bob Marley zei: “Who feels it, knows it!”
In 2002 begon Ousséini te werken voor Handicap International, in het kader van een sensibiliseringsproject rond filariasis, een slecht gekende ziekte die veroorzaakt wordt door muggen, met als gevolg dat bepaalde lichaamsdelen gaan opzwellen. “Dat project was een echte uitdaging, en een uitstekende eerste ervaring. Filariasis zorgt ervoor dat de onderste en bovenste ledematen opzwellen, net als de geslachtsdelen. De ziekte kan tot invaliditeit leiden. Het sensibiliseringsproject van Handicap wijst op de het besmettingsgevaar, hoe de ziekte wordt overgebracht en wat precies de preventie- en behandelingsmethodes zijn. Ik ontwikkelde onder meer filmpjes, uitzendingen en wedstrijden op de radio, theatervoorstellingen, etcetera. Het was heus pionierswerk, toen.”
De inspanningen van Handicap International resulteerden in een aanzienlijke daling van het aantal besmettingen en dodelijke slachtoffers. Ousséini werd projecthoofd, sinds januari 2012 coördineert hij alle projecten rond de sociaal-economische integratie van gehandicapte personen. “We vertrekken vanuit het idee dat iedereen dezelfde rechten heeft wat betreft gezondheid, opvoeding, werk… Voor de integratie van doven en slechthorenden in het arbeidscircuit werken we bijvoorbeeld samen met opleidingscentra, werkplaatsen voor lassers, fiets- en motortechnici, kapsalons en naaiateliers. Ondertussen moedigen we zoveel mogelijk mensen aan om de officiële gebarentaal te leren. Op die manier kunnen ze met een groter publiek communiceren.”
Aangepast onderwijs voor dove kinderen
In Burkina Faso zet Handicap International zich ook in voor kinderen, met een project voor aangepast onderwijs. “We zijn erin geslaagd dove kinderen school te laten lopen in een gewone school. We organiseren onder meer aangepaste begeleiding voor de kinderen, net als opleidingen voor de leerkrachten. Dat verloopt goed. Het geeft veel voldoening om leerkrachten en kinderen op deze manier te zien samenwerken. Het is bovendien fantastisch om te zien dat ook de ouders nu heel fier zijn op hun kinderen.”
“Handicap International verricht baanbrekend werk in Burkina Faso. Ik ben heel trots dat ik mijn steentje kan bijdragen. Er is nog heel wat werk aan de winkel, maar we boeken vooruitgang. Met elk nieuw succesverhaal groeit onze motivatie,” vertelt Ousséini Badini.
