Naar het buitenland voor de juiste medische zorg
De 11-jarige Haneen en haar familie ondervonden aan den lijve hoe de medische zorg in hun thuisland Syrië tekortschiet. Ze moesten uitwijken naar Jordanië om de juiste behandeling te krijgen voor Haneen, nadat ze geopereerd werd aan een hersentumor. Het meisje doet intussen hard haar best doet om de dagelijkse handelingen terug onder de knie te krijgen.
De 11-jarige Haneen en haar familie ondervonden aan den lijve hoe de medische zorg in hun thuisland Syrië tekortschiet. Ze moesten uitwijken naar Jordanië om de juiste behandeling te krijgen voor Haneen, nadat ze geopereerd werd aan een hersentumor. Het meisje doet intussen hard haar best doet om de dagelijkse handelingen terug onder de knie te krijgen.
Haneen kwam met haar mama, papa en broertje in Jordanië aan in mei 2014. “We trokken erheen in de hoop Haneens behandeling verder te kunnen zetten”, vertelt haar vader. “In Syrië hadden we geen toegang tot de medische zorg die Haneen nodig had en waar wij woonden kon ze ook geen kinesitherapie krijgen.”
7 maanden later kon ze rekenen op een team van Handicap International om haar fysieke revalidatie in goede banen te leiden. “De tumor heeft haar motoriek sterk aangetast”, zegt Suhad Aboud, kinesitherapeut voor Handicap International. “Ze moet terug leren lopen. Daarom doen we oefeningen met Haneen die haar spieren versterken en haar evenwicht verbeteren.”
Haneen en haar familie krijgen ook psychologische ondersteuning. “Het is belangrijk voor Haneen dat ze haar zelfvertrouwen terugvindt. We stimuleren dat via leuke activiteiten, zoals spelletjes spelen en knutselwerkjes maken. Vandaag maken we bijvoorbeeld een halssnoer”, vertelt Ala’a Alanber, de psychosociale werkster van ons team in Irbid.
Op naar een zelfstandig leven
Haneen kreeg verder nog de nodige loophulpmiddelen, een rolstoel, een bed en een speciale matras tegen doorligwonden.
Het doel van dit alles is Haneen helpen opnieuw autonoom te worden. Haneen kan alvast terug al naar school dankzij haar rolstoel. “Het is haar papa die haar elke morgen naar school rijdt”, zegt Ala’a.