Voedselcrisis in Zuid-Soedan: hulp garanderen voor de meest kwetsbaren
Als de verhalen van Uguock en Mary ons iets doen beseffen, dan wel dat we moéten ingrijpen wanneer het leven van de meest kwetsbaren op het spel staat in noodsituaties. Met een steeds erger wordende voedselcrisis in Oost-Afrika, is inclusieve noodhulp van immens groot belang.
In 2013 vluchtte Uguok Ajang Goldit weg van zijn huis in Malakal, Zuid-Soedan, omdat er hevige gevechten aan de gang waren die hem deden vrezen voor zijn leven. Hij was één van de duizenden mensen die hun toevlucht zochten bij de dichtste VN-beschermingsbasis.
Hoewel er humanitaire organisaties aanwezig zijn om in de basisbehoeften te voorzien van de ontheemden via o.a. voedsel en drinkbaar water, zijn de levensomstandigheden er rudimentair en fysiek afmattend. Mensen met een fysieke of mentale beperking lopen het risico om over het hoofd te worden gezien. Zo ook Uguock, die 80 jaar en alleenstaand is en scoliose heeft, een aangeboren afwijking van de wervelkolom.
Dagelijkse taken zijn zeer lastig voor Uguock. Hij vindt het bijzonder moeilijk om te voet lange afstanden af te leggen tot bij de voedseldistributie. Handicap International bood hulp met een driewieler, waarmee hij nu gemakkelijker toegang heeft tot voedsel en gezondheidszorg.
Om te overleven en een inkomen te winnen, maakt Uguock vaatrekken uit oude zakken die hij verkoopt.
Leven drastisch veranderd
Ook Mary kreeg een driewieler van Handicap International om zich makkelijker te kunnen verplaatsen. Haar onderlichaam is gedeeltelijk verlamd. Toen ze in het kamp aankwam in 2013, kroop ze voort op handen en knieën. Voor het kopen van voedsel of een toiletbezoek was ze afhankelijk van anderen.
Mary zegt dat haar leven drastisch veranderd is dankzij de hulp van Handicap International: “Ik kan nu naar de kerk en de markt gaan en zelfs deelnemen aan onze maandelijkse bijeenkomsten over handicaps, zonder te moeten rondkruipen.”
Sterven van honger
Zuid-Soedan kent momenteel een ernstig voedseltekort. In februari 2017 werd in twee noordelijke regio's de staat van hongersnood uitgeroepen. Dat betekent dat er mensen zijn die sterven van honger en ziekte.
Aan de grondslag van het probleem ligt geen natuurlijke, maar een menselijke oorzaak: conflict. Geweld dwingt mensen om hun huis, land en veestapel achter te laten, wat leidt tot een verminderde voedselproductie en prijzen die de pan uit rijzen. Intussen zijn heel wat families volledig afhankelijk van voedselhulp om te overleven.
Omdat de voedselcrisis in de regio nog erger wordt, zullen steeds meer mensen in extreem moeilijke situaties belanden. Xavier Duvauchelle, verantwoordelijke bij Handicap International voor de programma’s in Zuid- en Oost-Afrika, legt uit dat de meest kwetsbaren niet mogen worden vergeten. “We moeten nu, meer dan ooit, samenwerken met noodhulporganisaties en hen steunen in de voorziening van basiszorg voor mensen die dreigen uit de boot te vallen. De meest kwetsbaren, mensen met een beperking of ouderen bijvoorbeeld, hebben specifieke hulp nodig.”
