'De mensenstroom leek op een rivier die plots buiten haar oevers trad'

Zelfs een half jaar na de aardbeving kan je Salahedin meestal in zijn ziekenhuis terugvinden. Zijn huis bevindt zich slechts op enkele honderden meters van zijn werk. Het aantal keren dat hij sinds de ramp van zijn woonplaats naar zijn werkplek ging, en omgekeerd, kan hij niet meer bijhouden.

Al was het niet de eerste keer dat de directeur aan de slag moest tijdens een noodsituatie. Salahedin, die oorsprokelijk van Aleppo is, werkte voordien in een centrum dat 'honderden keren door oorlogsgweld werd geviseerd', beschrijft hij zelf. Al is de impact van oorlogswapens niet te vergelijken met de impact van een aardbeving.
 

"Ik heb de dood al meerdere keren in de ogen gekeken, maar ik had nog nooit zoveel gevreesd voor mijn leven en dat van mijn kinderen... Gedurende enkele minuten wist ik niet of ik ze kon beschermen tegen het allerergste."

Een stroom van patiënten

Meer dan 1.500 gewonden werden opgenomen in het ziekenhuis. Ongeveer 1.130 van hen werden geopereerd in de dagen en weken die volgden op de aardbeving.

"Enkele uren na de eerste hevige schokken zagen we gewonde personen toekomen vanuit dorpen die 10, 15, 20 kilometer van onze stad verwijderd liggen. Het leek op een rivier die plots buiten haar oevers trad...  Een onophoudelijke stroom van patiënten, van vrouwen, mannen en kinderen, doorweekt door de regen, sommigen ernstig gewond. Het waren de bewoners zelf die ons hielpen met het verplaatsen van gewonden van de ene zaal naar een andere, van het ene verdiep naar het andere. Ik herinner me moeders die op zoek waren naar hun kinderen, ook weeskinderen... De eerste 48 uur ben ik met mijn team zonder te slapen in het ziekenhuis gebleven. We hebben de hel doorstaan."

 

Een aantal patiënten met zeer ernstige verwondingen heeft tientallen operaties moeten ondergaan. Vooral personen waarbij ledematen verbrijzeld waren, omdat ze meerdere uren onder het puin gekneld zaten.

 

"Er zijn patiënten die meerdere maanden in het ziekenhuis hebben gelegen. Door hen bij te staan op intensieve zorgen, met psychologische ondersteuning en daarna ook revalidatiezorg hebben we sterke banden opgebouwd. Zes maanden later zijn we als één grote familie"

Chaque visage est gravé dans sa mémoire 

 

Salahedin vertelt over Rema, een 13-jarig meisje met wie hij in al die tijd een speciale band heeft opgebouwd.

"Rema kwam toe met een geamputeerd been. Ze zat 30 uur vast onder het puin van haar huis. Ik werd al snel op de hoogte gebracht dat haar vader de ramp niet had overleefd, maar ik had schrik om het haar te vertellen. Ze had immers al haar kracht nodig om zelf te overleven. Ik ben met bezoekjes begonnen op haar kamer, de tweede of derde dag na haar opname. Ik heb een kleine zus die even oud is als zij, misschien daarom dat ik er nog meer was van aangedaan. Elke dag opnieuw kwam ik langs. Ik vertelde haar hoe sterk ze wel niet was, dat ze een echte heldin is en dat het allemaal goed zou komen. Het gebeurde dat, op dagen dat ik niet in het ziekenhuis was, dat ze aan het personeel vroeg waar ik was... "

"Deze maand is Rema geslaagd voor het ingangsexamen van het secundair onderwijs. Ze stapt ook opnieuw op haar twee benen dankzij de prothese die we ze hebben gegeven. Ik ben zo blij voor haar.

Rema, Abdul-Rahman, Mariam… Salahedin kan zich elk gezicht en naam van patiënten die hij het voorbije half jaar gezien heeft voor de geest halen.

se souvient de chaque visage, chaque prénom, qu’il a croisé depuis 6 mois ; Elk van hun verhalen staat voor altijd in zijn geheugen gegrift.

"Ik kan je verzekeren dat, als we in de toekomst opnieuw met een aardbeving te maken zouden hebben, mijn ploeg en ik 100% klaar zijn. We hadden al ervaring met oorlogssituaties, nu ook met dit soort natuurrampen. We verzorgen mensen, mensen die ons nodig hebben. We moeten sterk blijven en mogen niet opgeven, want zonder ons zouden ze het vertrouwen in de toekomst verliezen."

In de nacht van 6 februari 2023 werden Turkije en Syrië getroffen door een aardbeving met een kracht van 7,8 op de schaal van Richter. Naast de tienduizenden gewonden kwamen 45.089 mensen om in Turkije en ongeveer 6.000 in Syrië.
Sinds de aardbeving hebben de gezondheidsteams van Handicap International en haar partners hulp geboden in 13 ziekenhuizen en 13 opvangcentra.
10.500 gewonden kregen een medisch onderzoek en in totaal 22.000 revalidatiesessies. 8.000 mobiliteitshulpmiddelen werden verdeeld, waaronder 300 protheses en ortheses. De teams met psychologen hebben 8.300 personen psychologische eerstehulp geboden in de regio's Idleb en Aleppo.
Ten slotte hebben 3.500 personen een bewustmakingssessie gevolgd over de gevaren van rondslingerende explosieven en de extra risico's in het geval van een aardbeving.