In de voetsporen van Channa… 12 jaar later
Channa werd geboren met één been. Al twaalf jaar krijgt ze begeleiding van Handicap International in Cambodja. Ze kreeg een prothese en ontvangt regelmatig revalidatiezorg.
Channa kreeg een prothese van Handicap International en werd op verschillende momenten in haar kindertijd gefotografeerd | © P.J Hay, S. Rae , L. Cartier / HI
Het is 12 jaar geleden dat Sokra, de moeder van Channa, voor het eerst een maatschappelijk werker van Handicap International ontmoette.
'Hij zei me dat mijn dochter zou kunnen lopen met een prothese. Ik voelde me zo opgelucht: er was een toekomst voor Channa. Het brak mijn hart om haar te zien kruipen op de leeftijd waarop kinderen juist leren lopen...', vertelde ze destijds aan Handicap International.
Van een premature baby met een geamputeerd beentje…
Channa werd te vroeg geboren, piepklein en amper een kilo zwaar. Kort na de bevalling ontdekte haar moeder, Sokra, dat haar vingers misvormd waren en dat haar linkerbeen bijna los van haar lichaam hing. Nog diezelfde dag besloot de arts het beentje te amputeren.
Na haar kennismaking met de teams van Handicap International kreeg Channa, naast revalidatieondersteuning, ook een beenprothese.
Sindsdien komt ze regelmatig naar het centrum voor orthoprothesie van Handicap International in Kampong Cham, waar ze een nieuwe prothese ontvangt die perfect is aangepast aan haar lengte. Ze kan zich haar leven zonder die prothese niet meer voorstellen:
'Ik ben zo blij met mijn prothese, het verandert mijn leven. Ik kan lopen en touwtje springen!'
...tot een zelfstandig meisje met een passie voor aardrijkskunde
Channa is ondertussen 14 jaar, en gepassioneerd door aardrijkskunde en het bestuderen van kaarten. Gelukkig krijgt ze steun van haar school, die haar schoolkosten dekt, zodat ze zich helemaal op haar studie kan focussen. En dat doet ze met veel enthousiasme: na de lessen maakt ze vaak samen met een vriendin haar huiswerk.
Dankzij revalidatie-oefeningen heeft Channa veel zelfstandigheid teruggewonnen: ze leerde stappen, lopen en haar dagelijkse taken thuis doen. Ze reist met de motorfiets naar school, een rit van 15 minuten, en kan zich nu zelfstandig verplaatsen, of het nu te voet, op de fiets of met de motor is.
Omdat haar ouders het financieel moeilijk hebben, moet ze alleen naar het centrum in Kampong Cham gaan, wat soms de toegang tot zorg moeilijk maakt.
Haar ouders en grootmoeder moedigen haar aan om goed te presteren op school, zodat ze later een stabiele baan kan krijgen, liefst in een revalidatiecentrum. Als ze haar examen voor leerkracht niet haalt, denkt ze eraan om een opleiding in protheses en ortheses (P&O) te volgen, zodat ze zelf mensen kan helpen die het nodig hebben. Ook wil ze Engels leren om ooit samen te werken met Handicap International.
Woordvoerder van mensen met een handicap
Channa is vaak betrokken bij acties om mensen bewust te maken van de uitdagingen van mensen met een handicap. Ze legt uit dat mensen met een handicap in Cambodja vaak niet dezelfde kansen krijgen als anderen en te maken hebben met discriminatie.
Ze moedigt iedereen met een handicap aan om naar een revalidatiecentrum te gaan voor de nodige steun en meer zelfstandigheid.
Voor Channa betekent inclusie dat kinderen met een handicap hun stem kunnen laten horen, voor hun rechten kunnen opkomen en beter verbonden raken met hun gemeenschap.