“Ik wil gewoon dat ze een mooie toekomst heeft”
Arjwan, 6 jaar, raakte zwaargewond bij een bombardement in Syrië in 2013. Diezelfde dag kwamen veertien van haar familieleden om het leven. Het meisje werd in allerijl naar Jordanië overgebracht voor verzorging. Sindsdien woont ze bij haar oma in het kamp van Zaatari. Handicap International helpt haar te herstellen van haar verwondingen met kinesitherapie.
Arjwan, 6 jaar, raakte zwaargewond bij een bombardement in Syrië in 2013. Diezelfde dag kwamen veertien van haar familieleden om het leven. Het meisje werd in allerijl naar Jordanië overgebracht voor verzorging. Sindsdien woont ze bij haar oma in het kamp van Zaatari. Handicap International helpt haar te herstellen van haar verwondingen met kinesitherapie.
Wanneer Mohammad, kinesitherapeut bij Handicap International, de woonplaats van Arjwan binnenkomt, kijkt het meisje met de blauwe ogen hem verlegen aan. Ze gaat naast hem zitten om oefeningen te doen. Ze trekt haar orthopedische schoenen uit die ze van onze organisatie kreeg. Grote littekens op haar benen worden zichtbaar: het zijn de sporen van het bombardement dat ze overleefde.
Geschokt en radeloos
“Op de bewuste dag in oktober 2013 waren Arjwan, haar eenjarige zusje en hun mama en papa in Deraa. Ikzelf was toen al naar Jordanië gevlucht”, vertelt haar oma, die in het kamp voor Arjwan zorgt.
"’s Avonds hoorde ik dat de wijk waar mijn familie in Syrië woonde, gebombardeerd was. Veertien familieleden kwamen om het leven, onder wie Arjwans mama en zusje. Ze vertelden me dat mijn kleindochter met spoed was overgebracht naar Jordanië voor verzorging. Ik ben haar meteen gaan opzoeken in het ziekenhuis. Ik herkende haar bijna niet … Ze was verbrand en had open wonden aan haar hoofd. Ook haar been was gewond. Ik was geschokt en radeloos.”
Eén droom
Handicap International helpt Arjwan weer beter worden. Het meisje is getraumatiseerd en zegt niet veel. Toch werkt ze elke revalidatiesessie haar kinesitherapieoefeningen keurig af.
“Ze is erg slim”, vertelt Arjwans oma, terwijl ze het meisje liefdevol aankijkt. “In Syrië was ik lerares en vandaag leer ik Arjwan elke dag wel iets bij. Ze kan al tot tien tellen in het Engels en tot honderd in het Arabisch. Binnenkort zal ze ook in het kamp naar school gaan. Ons leven hier is niet eenvoudig, maar elke ochtend kan ik bij het opstaan maar aan één ding denken: ik moet en wil mijn uiterste best doen om Arjwan ondanks alles een mooie toekomst te schenken.”
Help de overlevenden van de Syrische crisis door een gift te doen. Klik hier om te steunen.