India – Cycloon Phailin: "Voorbereiding bevolking heeft ergste kunnen voorkomen"
Twee jaar nadat overstromingen de regio Orissa hebben verwoest, heeft een cycloon de kusten van dat gebied in Noordoost-India getroffen. Windstoten van meer dan 240 km per uur hebben belangrijke materiële schade aangericht. Het gaat om de ergste storm sinds 1999, die tot nu al 14 doden eiste. Volgens David Gautier, directeur van Handicap International in India, heeft de voorbereiding van de bevolking erger kunnen voorkomen.
“De cycloon heeft de kusten van Orissa zaterdagavond bereikt”, aldus David Gauthier. “De wind was extreem gewelddadig, het water kwam tot drie meter hoog. De eerste evaluaties wijzen op enorme materiële schade.”
In die agrarische en dicht bevolkte regio van Noordoost-India, moeten veel families met heel weinig middelen zien te overleven. De bevolking is er doorgaans onvoldoende georganiseerd om zich te beschermen tegen natuurrampen. De evaluaties zijn nog bezig, maar het lijkt erop dat dat dit keer anders was. “We vreesden dat de cycloon Phailin opnieuw catastrofale gevolgen zou hebben, maar de grootschalige evacuatie – 850.000 mensen - die de plaatselijke overheid heeft geleid, is perfect verlopen. Dat is het resultaat van meerdere jaren werk.”
Niemand mag worden vergeten
Sinds 2009 leidt Handicap International een project voor de preventie van natuurrampen. Het project richt zich in het bijzonder op kwetsbare gebieden in India en Afghanistan, Nepal, Bangladesh en Sri Lanka. Annie Patri woont in Orissa en werkt al twee jaar voor het project: “Ik zie een positieve evolutie. De bevolking is gemobiliseerd. De mensen zijn zich bewust van de risico’s en van de houding die ze moeten aannemen om de schade van de rampen die de regio treffen zo veel mogelijk te beperken. Het is onze taak om ervoor te zorgen dat niemand wordt vergeten. Dat de zwaksten – mensen met een handicap, ouderen, zwangere vrouwen … - ook de kans krijgen om hun dorp te ontvluchten wanneer nodig.
Daarvoor werken we samen met de lokale overheden. We houden evacuatieoefeningen en mobiliseren de inwoners. We willen dat iedereen zich betrokken voelt en een precieze rol krijgt. We merken dat die manier van werken zijn vruchten afwerpt en dat schept voldoening. We moeten ernaar blijven streven dat de schade van natuurrampen beperkt wordt, dat de gemeenschappen sterker worden en beter voorbereid op een volgende beproeving.
