Noodhulp in Pakistan: de balans

Denkt u even terug aan Pakistan, eind juli en begin augustus 2010. Aanhoudende moessonregens richtten er een ware ravage aan. Rivieren traden uit hun bedding en zetten hele regio’s onder water. Het ging om de ergste overstroming sinds 1929. Drie provincies waren getroffen, onder meer Penjab en Sindh, waar veel mensen wonen. Er vielen enorm veel slachtoffers: 20 miljoen. Dat zijn er meer dan na de tsunami in 2004 en meer dan na de aardbeving in Haïti. 100.000 hectare land staan nog steeds onder water.

Handicap International werkt sinds 2005 in Pakistan. Op 2 augustus 2010 is onze organisatie de slachtoffers van de overstromingen te hulp gekomen. Zes maanden na het begin van de noodhulpactie heeft Handicap International 250.000 mensen kunnen helpen. Ze kregen noodpakketten en hygiënepakketten met basisgoederen. We zorgden ook voor drinkbaar water en er kwamen steunpunten voor mensen met een handicap.

Handicap International is bovendien begonnen aan de bouw van 125 voorlopige schuilwoningen voor de meest kwetsbare families in de regio van Achar Mallach, in het Zuid-Oosten van Karachi. De woningen zullen meerdere jaren blijven staan en zijn bestand tegen orkanen. De bewoners en hun families werden bij de bouw van de woningen betrokken en kunnen ze verbouwen tot meer definitieve woningen. Die bevinden zich overigens op dezelfde plaats als hun vernielde woningen, op voorwaarde dat de bewoners oorspronkelijk leefden in een hoger gelegen gebied en niet in een overstromingsgebied. Handicap International heeft er ook aan gedacht de gebouwen toegankelijk te maken. Ze zijn bijvoorbeeld uitgerust met een hellend vlak.

Op 31 december 2010 had Handicap International 326.851 euro ingezameld met het Consortium 12-12. Dat bedrag kwam bovenop de rechtstreekse giften aan onze organisatie. Die som wordt goed besteed. “Het is belangrijk dat Handicap International zich voor Pakistan blijft inzetten”, zegt Stéphane Lobjois, hoofd van de missie in Pakistan. “De crisis in Pakistan komt niet meer in de actualiteit, maar ze ligt nog niet achter ons. Daarom willen we ons meer dan ooit engageren voor de Pakistanen.”