Op eigen benen staan: makkelijker gezegd dan gedaan
Longini is een Rwandese jongen van negen jaar met twee gloednieuwe protheses. Begin november 2021 was zijn nieuwe stel onderbenen definitief klaar. Longini heeft er anderhalf jaar lang op moeten wachten, en daar zit het COVID-19-virus voor een groot deel tussen ...
Longini kan opnieuw stappen dankzij zijn protheses, maar dat was allesbehalve een sinecure. | © S. Wohlfahrt / HI
Toen het virus in de vroege lente van 2020 opdook in Rwanda, gingen alle scholen onverbiddelijk op slot. Slecht nieuws komt nooit alleen, en dat gold ook voor Longini: het orthopedisch centrum waar hij toen al zijn nieuwe protheses op maat had moeten ontvangen, lag binnen de schoolmuren ...
Eigenlijk heeft Longini in slechts negen levensjaren al meer dan genoeg tegenslag gekend. Zijn vader zal Longini nooit kennen: die overlijdt wanneer zijn moeder in verwachting van hem is. Bovendien wordt na de geboorte van Longini een afwijking aan beide benen vastgesteld. Longini zal als peuter niet leren stappen. Integendeel, op driejarige leeftijd ondergaat hij een dubbele amputatie die hem in staat moet stellen om op latere leeftijd protheses te dragen.
Niet alle dromen zijn bedrog
We spoelen nog eens drie jaar vooruit: Elisabeth, Longini’s moeder, heeft voor hem een plaatsje bemachtigd op de inclusieve school,HVP Gatagara, op zo’n 70 kilometer ten zuiden van de Rwandese hoofdstad Kigali. Ook Longini zal dus naar school kunnen gaan, een droom die uitkomt. Hij zal er op internaat verblijven.
Op het schooldomein bevindt zich bovendien een revalidatiecentrum met zelfs een orthopedisch atelier. Handicap International biedt ondersteuning aan het centrum en verleent ook financiële hulp aan arme gezinnen die zich de zorgverlening niet kunnen veroorloven. Alleen zou Elisabeth het geld voor 2 nieuwe protheses niet kunnen ophoesten, maar dankzij de hulp van Handicap International wordt ook die droom werkelijkheid: Longini zal voor het eerst zelfstandig kunnen stappen, met behulp van twee op maat gemaakte protheses. We schrijven intussen het jaar 2019, Longini is op dat ogenblik 7 jaar oud.
Terug naar af
Niet dat het leven plots allemaal rozengeur en maneschijn is voor de jongen en zijn moeder, maar hij kan nu op zijn minst naar school gaan en hetzelfde kattenkwaad uitsteken als zijn vrienden.
En dan is er de uitbraak van het COVID-19-virus in Rwanda. De overheid sluit alle scholen, een volledig schooljaar gaat op in rook. Maar ook het revalidatiecentrum van de school mag niet openblijven, net op het ogenblik dat Longini zijn protheses ontgroeit.
In één klap veegde COVID-19 de gezamenlijke inspanningen van Longini, zijn moeder, de school en Handicap International van tafel.
2021 bracht gelukkig beterschap. De scholen heropenden begin 2021 en Longini beschikt nu ook opnieuw over twee goede protheses. Wat de toekomst zal brengen? Voor Longini zijn de twee protheses de sleutel tot een leven met evenwaardige kansen. Toegang tot revalidatiezorg zal zijn hele leven essentieel zijn.