Goto main content

Terug naar school: "Ik ben zo ongeduldig!"

Integratie Revalidatie
Haïti
Begin september gaan kinderen overal ter wereld terug naar school. De zestienjarige Christella woont in Port-au-Prince, de hoofdstad van Haïti. Na de aardbeving die het land trof in 2010 verloor ze haar linkerbeen. Dankzij de steun van Handicap International heeft Christella een prothese gekregen, volgt ze revalidatiesessies en wordt ze nog steeds regelmatig opgevolgd. Na een mooie zomer ziet Christella er enorm naar uit om terug op de schoolbanken te zitten.
Christella zit buiten haar huis, met een schrift op haar knieën

Begin september gaan kinderen overal ter wereld terug naar school. De zestienjarige Christella woont in Port-au-Prince, de hoofdstad van Haïti. Na de aardbeving die het land trof in 2010 verloor ze haar linkerbeen. Dankzij de steun van Handicap International heeft Christella een prothese gekregen, volgt ze revalidatiesessies en wordt ze nog steeds regelmatig opgevolgd. Na een mooie zomer ziet Christella er enorm naar uit om terug op de schoolbanken te zitten.

De vakantie zit er bijna op. De zestienjarige Christella kan niet wachten om terug naar school te gaan. Na haar examens in juni, waar ze met vlag en wimpel voor slaagde, begint ze aan het derde middelbaar.

"De vakantie was super. Ik heb tijd doorgebracht met met mijn familie, ik heb mijn mama geholpen in de winkel en ik heb armbandjes en ambachtelijke envelopjes gemaakt. Dankzij mijn gsm waren mijn vrienden altijd in de buurt: ik heb ze dus niet echt gemist, want we konden elkaar sms'en en opbellen. Dina heb ik ook regelmatig gezien. Dat is een vriendin die ik heb leren kennen in het revalidatiecentrum. Ook zij is een van haar benen verloren, haar rechterbeen", zegt ze.

Christella wordt al vijf jaar met regelmaat van tijd opgevolgd door de teams van Handicap International. In april 2014 is ze naar Healing Hands for Haïti gegaan, een revalidatie- en prothesecentrum waar haar prothese wordt onderhouden. "Nu heb ik een nieuwe voet, maar de kleur komt niet echt overeen met mijn huidskleur. Ik draag daarom nooit sandalen, want je ziet onmiddellijk dat het geen echte voet is", vertrouwt ze ons toe.

Vandaag gaat Christella terug naar school. "Ik ben echt ongeduldig! Ik ga al van jongsaf naar deze school en voel me er erg op mijn gemak. Ik heb altijd goede resultaten behaald en heb er heel wat vrienden. Mijn lievelingsvakken? Wiskunde, fysica, chemie en biologie. Het is een stiekeme droom om arts te worden."

Meer over dit onderwerp

'Ik ben eigenlijk per toeval kinesitherapeut geworden'
© Crolle Agency / HI
Revalidatie

'Ik ben eigenlijk per toeval kinesitherapeut geworden'

Paul Lokiru is kinesitherapeut bij Handicap International in Oeganda. Elke dag opnieuw leert hij zijn patiënten, allemaal vluchtelingen die heel wat hebben meegemaakt, stappen én hun zelfvertrouwen terugwinnen.

6 maanden na de aardbeving krijgt Rema haar prothese
© HI 2023
Gezondheid Mijnen en andere wapens Noodhulp Revalidatie

6 maanden na de aardbeving krijgt Rema haar prothese

Op 6 februari 2023 raakte het Syrische meisje bedolven onder het puin. Ze zat maar liefst 30 uur vast. Door de verwondingen moest haar been onmiddellijk geamputeerd worden.

Mahamat woont in een kamp voor ontheemden in Tsjaad. Dankzij Handicap International kan hij naar school.
HI
Integratie Noodhulp

Mahamat woont in een kamp voor ontheemden in Tsjaad. Dankzij Handicap International kan hij naar school.

Mahamat (niet zijn echte naam) is 13 jaar oud. Hij ontvluchtte zijn dorp voor gewapende bendes en leeft sindsdien in een kamp voor ontheemden in Kousseri, aan de oevers van het Tsjaadmeer.