Goto main content

Terug naar school: "Ik ben zo ongeduldig!"

Integratie Revalidatie
Haïti

Begin september gaan kinderen overal ter wereld terug naar school. De zestienjarige Christella woont in Port-au-Prince, de hoofdstad van Haïti. Na de aardbeving die het land trof in 2010 verloor ze haar linkerbeen. Dankzij de steun van Handicap International heeft Christella een prothese gekregen, volgt ze revalidatiesessies en wordt ze nog steeds regelmatig opgevolgd. Na een mooie zomer ziet Christella er enorm naar uit om terug op de schoolbanken te zitten.

Christella zit buiten haar huis, met een schrift op haar knieën

Begin september gaan kinderen overal ter wereld terug naar school. De zestienjarige Christella woont in Port-au-Prince, de hoofdstad van Haïti. Na de aardbeving die het land trof in 2010 verloor ze haar linkerbeen. Dankzij de steun van Handicap International heeft Christella een prothese gekregen, volgt ze revalidatiesessies en wordt ze nog steeds regelmatig opgevolgd. Na een mooie zomer ziet Christella er enorm naar uit om terug op de schoolbanken te zitten.

De vakantie zit er bijna op. De zestienjarige Christella kan niet wachten om terug naar school te gaan. Na haar examens in juni, waar ze met vlag en wimpel voor slaagde, begint ze aan het derde middelbaar.

"De vakantie was super. Ik heb tijd doorgebracht met met mijn familie, ik heb mijn mama geholpen in de winkel en ik heb armbandjes en ambachtelijke envelopjes gemaakt. Dankzij mijn gsm waren mijn vrienden altijd in de buurt: ik heb ze dus niet echt gemist, want we konden elkaar sms'en en opbellen. Dina heb ik ook regelmatig gezien. Dat is een vriendin die ik heb leren kennen in het revalidatiecentrum. Ook zij is een van haar benen verloren, haar rechterbeen", zegt ze.

Christella wordt al vijf jaar met regelmaat van tijd opgevolgd door de teams van Handicap International. In april 2014 is ze naar Healing Hands for Haïti gegaan, een revalidatie- en prothesecentrum waar haar prothese wordt onderhouden. "Nu heb ik een nieuwe voet, maar de kleur komt niet echt overeen met mijn huidskleur. Ik draag daarom nooit sandalen, want je ziet onmiddellijk dat het geen echte voet is", vertrouwt ze ons toe.

Vandaag gaat Christella terug naar school. "Ik ben echt ongeduldig! Ik ga al van jongsaf naar deze school en voel me er erg op mijn gemak. Ik heb altijd goede resultaten behaald en heb er heel wat vrienden. Mijn lievelingsvakken? Wiskunde, fysica, chemie en biologie. Het is een stiekeme droom om arts te worden."

Meer over dit onderwerp

Geweld in Oost-Congolese Goma verergert humanitaire situatie
© E. N'Sapu / HI
Gezondheid Mijnen en andere wapens Noodhulp Revalidatie

Geweld in Oost-Congolese Goma verergert humanitaire situatie

Handicap International biedt revalidatiezorg en psychologische ondersteuning in ziekenhuizen van Goma en bereidt verdeling noodhulpgoederen voor.

In de voetsporen van Channa… 12 jaar later
© P.J Hay, S. Rae , L. Cartier / HI
Integratie Revalidatie

In de voetsporen van Channa… 12 jaar later

Channa werd geboren met één been. Al twaalf jaar krijgt ze begeleiding van Handicap International in Cambodja. Ze kreeg een prothese en ontvangt regelmatig revalidatiezorg.

De realiteit van een 18-Jarige in Noord-Kivu: leven met de gevolgen van een bom
© E. N’Sapu / HI
Noodhulp Revalidatie

De realiteit van een 18-Jarige in Noord-Kivu: leven met de gevolgen van een bom

Net als veel andere mensen in Noord-Kivu is Espoir slachtoffer van het conflict in de Democratische Republiek Congo. Na een bomaanval verloor hij zijn been en moest hij zijn stad ontvluchten. Dankzij zijn nieuwe prothese kan hij nu opnieuw dromen en werken aan zijn toekomst.