De innerlijke kracht terugvinden na vele obstakels
Herhaaldelijk geweld en ontheemding hebben ernstige gevolgen voor de mentale gezondheid van de inwoners van het Oosten van de Democratische Republiek Congo. Met de hulp van de teams van Handicap International werken ze aan hun psychologisch welzijn.

Jacqueline Muzimanganya praat met Léontine Heri Basengo, psycholoog van Handicap International, tijdens een sessie psychosociale ondersteuning. | © N. Lagrisi Lusilawo / HI
De zware gevolgen van geweld op psychologisch welzijn
In Noord-Kivu heeft het jarenlange geweld zijn sporen nagelaten bij de lokale bevolking. Al tientallen jaren worden vrouwen, mannen en kinderen door veelvuldige confrontaties gedwongen om hun huizen te ontvluchten. De psychologische gevolgen van deze ontheemding zijn zwaar en tasten de mentale gezondheid en het welzijn van veel mensen aan. Dit is bijvoorbeeld het geval bij Jacqueline Muzimanganya, 53 jaar, landbouwster en moeder van 12 kinderen, het toonbeeld van moed in tegenspoed. Ze komt oorspronkelijk uit het dorp Kamulonza, ten oosten van Goma, maar werd iets meer dan een jaar geleden gedwongen om met haar gezin te vluchten vanwege gewelddadige confrontaties tussen gewapende groeperingen en het Congolese leger.
Toen ze vluchtte, liet Jacqueline alles achter: haar huis, haar akkers, haar vee, haar bezittingen en de landbouwactiviteiten waarmee ze haar gezin onderhield. Eerst zocht ze haar toevlucht in het kamp van Munzeze in Goma, waar ze te maken kreeg met precaire leefomstandigheden en extreme stress.
“De vele problemen en zorgen maakten me ziek”, zegt ze. Zonder de oorzaak ervan te begrijpen, werd Jacqueline regelmatig ziek en had ze last van aanvallen van hoge bloeddruk, waardoor ze vaak in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Daar kwamen de spanningen thuis nog bij: haar dronken man gaf haar van alles de schuld, wat haar ongemak nog meer deed toenemen.
Obstakels accepteren en overwinnen
Dankzij de tussenkomst van de psychologen van Handicap International heeft Jacqueline steun gekregen op het gebied van mentale gezondheid. Door advies op maat en veelvuldige ondersteuning heeft ze gaandeweg geleerd de oorzaken van haar stress te doorgronden en te beheersen.
"Tegenwoordig word ik niet meer zo ziek als vroeger", legt Jacqueline uit. "Ik kan bepaalde obstakels overwinnen en accepteren dat we ons in een moeilijke fase van ons leven bevinden." Ze heeft ook geleerd om beter samen te leven met haar man, ondanks de spanningen.
De familie zou het kamp van Rego verlaten en terugkeren naar Kamulonza, maar de voortdurende onveiligheid in hun dorp heeft dit onmogelijk gemaakt. Jacqueline en haar familie wonen nu in een school in Sake, nog steeds ontheemd maar wel veerkrachtiger. Samen zijn ze erin geslaagd hun waardigheid en mentale gezondheid te herstellen en weer hoop te krijgen, zelfs te midden van een zeer complexe humanitaire situatie.