Het gezicht van Gaza - 'Elk beetje hulp is een kleine verlichting van hun immense pijn'

Hoe ziet een werkdag eruit voor jou?

'Ik werk vanuit het gastenverblijf, en tevens kantoor van Handicap International in het midden van Gaza. Een van de grootste uitdagingen om daar te werken is het gebrek aan internetverbinding. Om dit te verhelpen werken we soms 's avonds laat of 's ochtends vroeg, wanneer de verbinding beter is. De onveiligheid en evacuatiebevelen hebben ook invloed op onze activiteiten en dwingen ons om ons snel aan te passen.'

Welke zaken helpen je om door te gaan?

'De solidariteit van het team en de steun van collega's is ongelooflijk bemoedigend. Het nobele doel van Handicap International - helpen in noodsituaties - is een grote bron van motivatie voor mij. Daarnaast zijn de levensbehoeften van de mensen die we helpen voor mij een stimulans om mijn inspanningen te verdubbelen. De positieve reacties van partners en de erkenning aan Handicap International als een toonaangevende humanitaire organisatie moedigen me ook aan om harder te werken en effectiever bij te dragen aan onze missie.'

Wat is de impact van alle gedwongen verplaatsingen?

'Ik raakte de afgelopen negen maanden verschillende keren opnieuw ontheemd en het is een constante strijd voor mij en mijn gezin. We zijn voortdurend van plaats naar plaats getrokken om te overleven en in onze eerste levensbehoeften te voorzien. Deze dagelijkse strijd heeft mijn professionele prestaties ernstig aangetast en leidt tot voortdurende angst en frustratie. Getuige zijn van de pijn en het lijden van anderen in Gaza maakt deze spanning nog groter en zorgt dagelijks voor onwezenlijke ervaringen op het werk. Ondanks deze moeilijkheden worden onze inspanningen om hulp te bieden aan overlevenden in Gaza gevoed door diepe empathie. Elk beetje hulp die we bieden is een kleine verlichting van hun immense pijn en dit motiveert ons om ons werk voort te zetten.'

Hoe verloopt het contact met de mensen die je helpt?

'Ondanks de onbeschrijflijke pijn en het lijden zie ik toch momenten van hoop, glimlachen en dankbaarheid aan de kant van degenen die we helpen. Deze momenten moedigen ons aan om meer te doen, door te zetten en diep te geloven in het belang van ons werk. Ze sterken ons in onze overtuiging dat mensen helpen te overleven wel degelijk zal lukken.'

Wat zijn de grootste uitdagingen tijdens je werk?

'De behandeling van ernstige verwondingen die dringende revalidatiezorg vereisen, is een van de grootste uitdagingen. Tenmidden een conflict over de nodige uitrusting en middelen beschikken, is logistiek zeer moeilijk. Ook professioneel en efficiënt blijven is een constante uitdaging, door het emotionele aspect en de zaken die je ziet tijdens deze crisis.'

Hoe blijf je gemotiveerd?

'Mijn motivatie is persoonlijk. Jaren geleden raakte mijn vader ernstig gewond en was hij er zowel fysiek als mentaal niet goed aan toe. Toen ik zag welke vooruitgang hij boekte en welke positieve invloed dat had op onze levenskwaliteit, raakte ik er nog meer van overtuigd dat revalidatiezorg een essentiële rol speelt bij het genezen van lichaam en geest en bij het bieden van zelfstandigheid aan overlevenden. Bijdragen aan hun fysieke en psychologische revalidatie geeft een doel en diepe betekenis aan ons werk, omdat we ernaar streven hen hoop te geven en hun levenskwaliteit te verbeteren.'