Stimulatietherapie voor ondervoedde kinderen in Oost-Congo
Het eeuwigdurende conflict in Oost-Congo heeft ook een impact op de ontwikkeling van kinderen in de regio. Via de nodige opvolging krijgen kinderen als Inaya een behoorlijk steuntje in de rug van Handicap International.
Amani en haar dochter Inaya in het Bulengo-kamp voor ontheemden in Noord-Kivu. | © E. N’Sapu / HI
Amani (schuilnaam) is 27 en is geboren en opgegroeid in Kausa, een klein dorpje ongeveer 50 km ten westen van de Oost-Congolese stad Goma. Het vredige landschap van groene, vruchtbare heuvels staat in schril contract met wat er zich werkelijk afspeelt in de regio. Al 30 jaar woedt er een bloedig conflict tussen het Congolese regeringsleger en rebellenbewegingen zoals M23. De crisis wordt bovendien nog eens aangewakkerd door politieke, etnische en economische spanningen. Op de vlucht voor de gruweldaden verlieten honderduizenden mensen hun huizen, hun land en hun geliefden en zochten hun toevlucht in vluchtelingenkampen.
Amani is één van de vele slachtoffers van het conflict in Oost-Congo. Ze kwam in november 2023 aan in het ontheemdenkamp Bulengo en woont daar nu met haar man en vier kinderen. In een kamp waar middelen schaars zijn, worstelt Amani elke dag om voor haar gezin te zorgen. De gedwongen vlucht van de familie, de precaire leefomstandigheden onderweg, het gebrek aan financiële middelen en de beperkte dienstverlening waren ongetwijfeld enkele van de factoren achter de gezondheidsproblemen van de kleine Inaya (schuilnaam). Kort na hun aankomst in het kamp in Bulengo besefte Amani dat de gezondheid van haar tweejarige dochter achteruitging.
“Inaya kreeg eerst diarree. Daardoor begon ze af te vallen. Toen ze zieker werd, sprak ik met een buurvrouw die me vertelde dat ze tekenen van ondervoeding vertoonde. Na een tijdje merkte ik dat mijn dochter niet kon stappen zoals andere kinderen, zelfs niet op handen en voeten. Ze zat op de grond en bevuilde zichzelf. Ze werd erg zwak...”.
Op een dag zag Amani een gemeenschapswerker in haar buurt routinetests uitvoeren en vroeg hem om haar dochter te onderzoeken. Het resultaat was duidelijk: Inaya was in kritieke toestand. De man verwees een zeer ongeruste Amani door naar het lokale gezondheidscentrum, dat gratis behandelingen aanbiedt.
“Ik ging naar het gezondheidscentrum en daar kreeg ik medicijnen en heel voedzaam eten, waardoor Inaya beter werd. Zij waren degenen die me over Handicap International vertelden en legden uit dat ze kinderen die aan ondervoeding hebben geleden, helpen om te herstellen.”
Opnieuw op normale niveau
Zodra ze tekenen van herstel vertoonde, werd Inaya doorverwezen naar Handicap International. Daar begon ze, onder begeleiding van enkele therapeuten, aan een cyclus van sessies om haar ontwikkelingsachterstand in te halen die ze door de ondervoeding had opgelopen.
Stimulatietherapie gebruikt spel als therapeutisch hulpmiddel: door Inaya te laten spelen met opblaasbare ballen en speelgoed, voert Inaya bewegingen uit waardoor ze haar spieren beter beweegt en versterkt. Het kleine meisje blijft ondertussen nieuwe dingen uitproberen en zit bijna weer op haar normale ontwikkelingsniveau.
“De eerste keer kon ze niet lopen, maar bij de tweede sessie kon ze al een paar stappen zetten. Toen we hier voor het eerst kwamen, leek mijn kind een handicap te hebben, maar vandaag zie ik haar spelen en plezier hebben. Ze beweegt goed en haar beperking is verdwenen", verheugt Amani zich.
Het project 'Revaldiatie, inclusieve humanitaire hulp, mentale gezondheid en psychosociale ondersteuning en stimuleringstherapie voor kwetsbare groepen' wordt uitgevoerd in de DR Congo, Somalië en de Centraal-Afrikaanse Republiek. Het wordt gefinancierd door het Duitse GFFO, is gestart in juli 2024 en loopt tot juni 2026. Als onderdeel van fase 2 van het project krijgen 2.800 kinderen die periodes van ondervoeding hebben doorgemaakt en hun ouders stimulatietherapie om ontwikkelingsachterstanden te voorkomen en te verminderen.
