"3 december is mijn dag"

De Internationale dag voor personen met een handicap is voor Vanessa (17) niet zomaar een dag. "Het is een dag waarop ik jongeren in dezelfde situatie kan ontmoeten."

Al voelt ze zich net als iedereen, toch noemt Vanessa 3 december ‘mijn dag’. “Ik doe mee aan allerlei activiteiten die lokale of internationale organisaties (zoals Handicap International) hier organiseren. Het is echt een feest vandaag! Ik ontmoet andere jongeren die in dezelfde situatie zitten als ikzelf. Het doet goed om over onze kleine en grotere problemen te kunnen praten.”

Vanessa verloor haar been in 2010, bij een verkeersongeval. Ze wandelde gewoon op straat, toen een vrachtwagen haar en verschillende andere voetgangers van de weg reed. Na haar ongeval volgde ze verschillende sessies in het revalidatiecentrum van Handicap International en kreeg ze een prothese. Haar moeder, die alleen voor 4 kinderen zorgt, kon dankzij de steun van Handicap International een handeltje in voedingswaren opstarten. Met de inkomsten kan de mama van Vanessa haar kinderen naar school sturen.

Vanessa, die dokter wil worden, ligt goed in de groep op school. “Ik heb nog altijd dezelfde vrienden als voor mijn ongeluk en ik heb nieuwe vrienden. In mijn klas is er trouwens nog een meisje met een handicap. Haar been werd geamputeerd na de aardbeving.”

Waarom 3 december nog belangrijk is voor Vanessa? “In Haïti worden mensen met een handicap vaak scheef bekeken. Werk vinden blijft moeilijk hier, maar voor mensen met een handicap is het nog moeilijker. Zelf wil ik als dokter werken. Ik zal er dus voor moeten zorgen dat ik de beste van heel Port-au-Prince word."