30 jaar solidariteit met de meest kwetsbaren

Cambodja, Roemenië, Rwanda, Sierra Leone, Pakistan, Haïti... Handicap International was de voorbije 30 jaar getuige van heel wat onrecht en verwoestende rampen. In conflictsituaties, natuurrampen of extreme armoede, daar waar sociale systemen en gezondheidsstructuren niet bestaan of tekortschieten, wordt onvoldoende rekening gehouden met de specifieke behoeften van kwetsbare mensen en hun gezinnen, in het bijzonder personen met een handicap. Zij worden vaak vergeten en over het hoofd gezien bij humanitaire acties.

Tegen die onrechtvaardigheid komt onze organisatie, die in 1982 het licht zag, op. Handicap International besliste toen om hulp te bieden aan de 6.000 amputatieslachtoffers die samen met honderdduizenden anderen Cambodja ontvluchtten en zich in een poging te overleven aan de Thaise grens vestigden.

Ongeacht de situatie tonen de teams van Handicap International en haar partners nu al 30 jaar dat er wel degelijk oplossingen bestaan, zolang de acties zich toespitsen op individuen, hun families en gemeenschappen, en er rekening wordt gehouden met de menselijke middelen, de kennis en de beschikbare materialen ter plaatse.

Uit die 30 jaar ervaring heeft de organisatie geleerd dat een humanitaire actie noodgedwongen uit verschillende luiken bestaat. Verzorging van gewonden, prothesen en revalidatie, projecten rond integratie op school of economische integratie en ontwikkeling van lokale vaardigheden, preventie door de bescherming van moeders en kinderen, lobbywerk om nationale wetten of internationale normen te veranderen waar nodig, enzovoort.

Vandaag staat de organisatie voor nieuwe humanitaire uitdagingen: er doen zich steeds meer natuurrampen voor, gewapende conflicten teisteren de burgerbevolking steeds vaker, armoede veroorzaakt chronische tekorten in sociale systemen en gezondheidsstructuren.

Om die uitdagingen te kunnen aangaan en tegelijk haar financiële onafhankelijkheid en vrijheid te kunnen garanderen, is Handicap International intussen uitgegroeid tot een internationale federatie van acht nationale verenigingen (Duitsland, België, Canada, de Verenigde Staten, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk, Luxemburg en Zwitserland) die private en openbare middelen inzamelen, het grote publiek sensibiliseren, en in de hele wereld specialisten rekruteren. Tegelijkertijd doet de Federatie er alles aan om binnen de 72 uur na een ramp te reageren en op langere termijn hulp te bieden aan de getroffen bevolking.