300.000 burgers vragen aan hun regeringen om clusterbommen te verbieden.
De eerste 300.000 ondertekenaars van de petitie tegen clusterbommen wegen. Letterlijk en figuurlijk. Handicap international heeft effectief de eerste 300.000 handtekeningen verzameld in een boek van 469 pagina’s of 1.5 kg papier.
De eerste 300.000 ondertekenaars van de petitie tegen clusterbommen wegen. Letterlijk en figuurlijk. Handicap international heeft effectief de eerste 300.000 handtekeningen verzameld in een boek van 469 pagina’s of 1.5 kg papier.
Maar het is vooral het symbolisch gewicht van de handtekeningen dat de weegschaal in Oslo heeft doen kantelen. Jean-Baptiste Richardier, stichter van Handicap International, herinnert iedereen er aan in zijn uiteenzetting terwijl hij het boek aan de Noorse autoriteiten overhandigt:
‘Soms vragen de regeringen welk recht de ngo’s hebben om hun te interpelleren. Voor mensen zoals ons, zoals voor de 300.000 eerste ondertekenaars van de oproep van Handicap International, waarvan de namen en voornamen in dit boek staan, zijn de moederbommen en hun ‘kindjes’, de zaden van terreur, waarvan burgers het mikpunt zijn en de ruimte die voor velen hun woonplaats is, vernietigen. Het zijn deze wapens waarvan de democratieën en de respectabele regeringen afstand moeten nemen. De 300.000 ondertekenaars zeggen de regeringen dat enkel een volledig verbod de eerste plaats van het internationaal humanitair recht betreffende de schending van de rechten van burgerslachtoffers zal herstellen. Zodra deze wapens wettelijk geworden zijn, zal het verloren moeite zijn om hun overmatig gebruik in vraag te stellen, geen enkel slachtoffer zal erkend worden en zal zeker niet vergoed worden voor de schade die hij geleden heeft.’
De oproep van de burgers en de ngo’s heeft gehoor gekregen in Oslo, maar de mobilisatie gaat verder.