Esmeralda haalt voor het eerst een frisse neus

De familie Charles verblijft nog steeds in een tent in een klein kamp dat werd opgericht na de aardbeving in januari 2010. Deze tent is de enige verblijfplaats van deze familie, aangezien ze niet over de middelen beschikt om een degelijke woning te huren. Het leven speelt zich dus af in dit kamp, samen met een twintigtal andere families.

De familie Charles bestaat uit de grootouders, een mama en haar 4 kinderen. De oudste dochter van de familie is Esmeralda. Ze is 11 jaar en heeft een ernstige beperking. Ze heeft een erfelijke aandoening, namelijk de sikkelcelziekte. Haar toestand is langzamerhand achteruit gegaan. Op 7-jarige leeftijd kon ze niet meer lopen. Inmiddels kan ze niets meer: ze kan niet blijven zitten en kan haar handen niet gebruiken. Haar voeten zijn volledig misvormd.

Voordat ze de medewerkers van Handicap International ontmoette in oktober 2013, lag ze steeds in bed, in de tent. Dankzij de aangepaste rolstoel die ze heeft gekregen, kan ze nu rechtop zitten. Ze moet dus niet meer in de tent blijven. De rolstoel ondersteunt haar lichaam, haar benen, haar armen en haar hoofd. Zowel de familie als het meisje zijn opgelucht, want nu is ze meer aanwezig. Haar algemene toestand is verbeterd. "Sinds ze rechtop kan zitten, eet ze veel beter", zegt Bonnet, de grootvader die het meisje verzorgt.

Marie, kinesitherapeut van Handicap International, Frantz, de technicus, en Rose-Mika begeven zich ter plaatse voor een controlebezoekje. Marie geeft instructies over haar voeding en huidverzorging, en toont aan de mama en aan de grootvader hoe ze de spieren van Esmeralda kunnen stimuleren. Frantz maakt aantekeningen. "Ik ga iets maken uit spons, zodat ze haar hoofd makkelijker recht kan houden." Het bezoek duurde maar 15 minuten, maar heeft zijn effect op de familie niet gemist.