Goto main content

Handicap International op Reva-beurs

 Liesbeth en Patricia, twee Gentse dames met een mentale beperking, vertegenwoordigen Handicap International op de Reva-beurs die tot zaterdag plaats vindt in Flanders Expo.
Home Thaleai als ambassadeur

Liesbeth en Patricia, twee Gentse dames met een mentale beperking, vertegenwoordigen Handicap International op de Reva-beurs die tot zaterdag plaats vindt in Flanders Expo.

“Handicap International? Wel meneer, die organisatie strijdt tegen landmijnen. En in heel veel landen zorgen ze voor mensen met een handicap. Wilt u een foldertje, meneer?”

Als een volleerd ambassadrice geeft Patricia tekst en uitleg aan de mensen die de REVA-beurs in Flanders Expo bezoeken. De driedaagse beurs is er tweejaarlijks en richt zich tot personen met een beperking, ouderen, hun familie, de professionelen en de vrijwilligers. Er zijn 150 exposanten en de beurs ontvangt op drie dagen 15.000 bezoekers uit binnen- en buitenland. “Soms krijg ik vragen in het Frans”, zegt Patricia. “Dat is wel moeilijk, maar dan geef ik die mensen een foldertje.”

Patricia en Liesbeth, twee dames met een mentale beperking, bemannen de stand. En ze zijn trots, want de stand hangt vol foto’s van hun eigen reis naar China in december vorig jaar. Liesbeth en Patricia wonen in Home Thaleia, een opvangcentrum voor personen met een mentale handicap in De Pinte, vlakbij Gent. Dankzij Handicap International kwamen ze in contact met Hui Ling, een vergelijkbare Chinese vereniging in Peking. Samen met enkele hulpverleners beleefden de twee het avontuur van hun leven. De bedoeling: verenigingen voor personen met een handicap wederzijds versterken, dit over de grenzen heen.

Liesbeth toont me fier een foto van haar pennenvriendin. “We schrijven elkaar geregeld. In Home Thaleia helpen ze mij om een brief te schrijven in het Engels. En in Peking is er iemand die het vertaalt in het Chinees. Ik spreek namelijk geen Chinees. Ze is wel heel verlegen, mijn pennenvriendin. Toen ik in Peking aankwam had ik haar een cadeautje gegeven, een doosje chocolaatjes. Ze is er toen heel snel mee naar buiten gelopen. Ik heb van haar een geluksdraak gekregen.”

Patricia schrijft niet meer. “Weinig tijd.” Ze bekijkt de situatie ook iets nuchterder. “Er waren toch grote verschillen”, zegt ze. “Wij en de mensen van Hui Ling zitten in dezelfde situatie. Maar wij wonen in een goed huis. Daar krijgen ze veel minder subsidies. Vaak hebben ze daar zelfs geen verwarming. Wij hebben daar ook vaak met onze jas aan gezeten… binnen”

Ze richt haar aandacht weer op de mensen die voorbijkomen. Niemand komt langs de stand van Handicap International zonder dat ze een folder hebben meegenomen.

Meer over dit onderwerp

Handicap International begeleidt in Laos het schooltraject van 200 kinderen met autisme
© V. Teppalath / HI
Gezondheid Integratie

Handicap International begeleidt in Laos het schooltraject van 200 kinderen met autisme

Handicap International zet zich in voor de inclusie van kinderen met een ontwikkelingsstoornis, waaronder autisme, in de provincies Champasak en Houaphan.

Ik wil dat mijn kleinkinderen opgroeien in het land van mijn voorouders
© A. Faye / HI
Mijnen en andere wapens

Ik wil dat mijn kleinkinderen opgroeien in het land van mijn voorouders

In 1992 moest Mansata het dorp Bissine in Senegal ontvluchten door gewapend geweld. Dertig jaar later woont ze er opnieuw veilig met haar kinderen en kleinkinderen.

Aardbeving in Marokko: focus op revalidatiezorg na de ramp
© M. Itouhar / HI
Noodhulp Revalidatie

Aardbeving in Marokko: focus op revalidatiezorg na de ramp

Handicap International is sinds 1993 aanwezig in Marokko. In samenwerking met lokale partners biedt het revalidatiezorg aan de slachtoffers van de aardbeving die het land in september trof.