Anna vervoegt het Handicap International team in Oekraïne
Anna Bekh was teruggekeerd naar Oekraïne naar haar familie. Twee dagen later brak de oorlog uit. Ze heeft zich aangesloten bij het Handicap International (HI) emergency response team.
HI project manager Anna Bekh (midden) staat met Natali (links) en Konstantin (rechts) in het centrum dat zij runnen om mensen te huisvesten die ontheemd zijn door het conflict in Oekraïne, met de steun van HI. | © HI
"Ik had niet gedacht dat er een conflict zou ontstaan"
Anna Bekh komt uit Dnipro. Ze woonde al 2 jaar in het buitenland met haar verloofde, wanneer ze besloot naar Oekraïne terug te keren om haar familie te bezoeken en haar huwelijk voor te bereiden. Twee dagen na haar aankomst brak de oorlog uit die hele steden verwoestte en miljoenen mensen van de ene dag op de andere tot vluchtelingen maakte.
Toen ik aankwam, had ik niet gedacht dat er een conflict zou uitbreken," zegt Anna Bekh, HI Project Officer in Oekraïne. Maar ik herinner me de nacht ervoor. Ik kon niet slapen en kreeg een plotselinge paniekaanval. Ik had een onverklaarbaar gevoel van angst dat we in gevaar konden zijn.
Het interventieteam van Handicap International vervolledigen
Geïnspireerd door de tragische gebeurtenissen die zich afspeelden en de groeiende behoefte aan wederzijdse hulp in tijden van crisis, besloot de 28-jarige te blijven en zich aan te sluiten bij het HI emergency response team. Vandaag is ze projectmanager bij HI in haar geboortestad Dnipro. Haar taak bestaat erin na te gaan welke instellingen, organisaties, ziekenhuizen en vrijwilligerscentra onderdak bieden aan door het conflict ontheemde personen die humanitaire hulp nodig hebben, en te bepalen hoe HI hen het best kan helpen.
"We beoordelen hun noden en stellen een lijst op van donaties die HI kan leveren. Als er een groot aantal aanvragen is, bereiden wij financiële steun op lange termijn voor. Dan blijven we bij hen en houden toezicht op de activiteiten."
Menselijkheid vinden in moeilijke tijden
"Ik zal nooit vergeten dat ik de steden Zaporizhia en Kharkiv heb bezocht in de periode dat deze gebieden werden aangevallen. In Kharkiv zagen we de metrostations vol met mensen, die daar met al hun bezittingen woonden, met hun kinderen, hun katten en hun honden," zegt Anna. Het kan moeilijk zijn om te luisteren naar alle verhalen die de mensen zijn overkomen toen zij ontsnapten en geëvacueerd werden uit de gevaarlijke gebieden. Het is hartverscheurend."
Ondanks de moeilijke context wist Anna moed te vinden in haar werk aan hulpverlening.
“Ik vind het fijn om kwetsbare mensen te identificeren en hen dan te helpen," zegt ze. "Ik was ook geraakt door het feit dat veel mensen die op de crisis reageerden, zonder loon werkten en vaak hun eigen geld gebruikten om mensen in nood te steunen. Hun toewijding is indrukwekkend. Hiervoor, wist ik niet dat zulke mensen bestonden."
Volgens Anna is de meest dringende noodzaak in Oekraïne nog steeds de veilige evacuatie van mensen uit gevaarlijke gebieden. Er moet ook financiële en sociale steun worden verleend aan degenen die door het conflict zijn getroffen.
Ze eindigt met: "Ik hoop alleen dat er niet nog meer onschuldige mensen worden gedood of gewond raken."