"Zeg hen dat we willen werken!"
In een kleine ruimte hangen affiches en prenten aan groezelige muren. Op de grond staat een wankel rek met vruchtensappen en deegwaren. Dat zijn de belangrijkste producten die een Burundese vereniging van een twintigtal mensen verkoopt. In een beurtrolsysteem helpen ze met de verkoop, want er kunnen slechts vijf mensen tegelijk werken met de middelen die voorhanden zijn. Maar toch zit de ruimte elke dag stampvol, want het is de ideale ontmoetingsplaats om een praatje te slaan en te zingen.
We bevinden ons in een buitenwijk van Bujumbura. De vereniging is de Association des Personnes Handicapées (ADPH), een van de vele verenigingen voor personen met een handicap die Handicap International ondersteunt. Voor die vereniging organiseerden we basisopleidingen in bedrijfsbeheer en boekhouding en voorzagen we materiaal.
Een organisatie kan uiteraard slechts voortbestaan indien ze de middelen heeft om haar werkingskosten te financieren. Zomaar geld geven getuigt echter niet van een visie op lange termijn… Handicap International wil verenigingen ondersteunen zodat ze zelf voor hun inkomsten kunnen zorgen. En die werkwijze wordt geapprecieerd. Dat bevestigt Emilie, die de vereniging vertegenwoordigt: “Dankzij de activiteiten die we hier hebben, kunnen we onze vereniging financieren. Voor de mensen met een handicap die voor de vereniging werken, is dat heel belangrijk. Ze dreigen namelijk snel geïsoleerd te geraken, wat hen het leven moeilijk maakt. Anderen denken te vaak dat wij niets kunnen. Dat beeld kan veranderen als ze zien welk werk wij binnen de ADPH verrichten.”
De mensen uit de buurt doen graag hun inkopen bij de vereniging. De ADPH verkoopt intussen al meer dan vruchtensappen en deegwaren. “In een smederij produceren we emmers en kookplaten… En we zullen zelfs een kleine werkplaats inrichten om gsm’s te herstellen. De leden zelf houden nog geen winst over aan de inkomsten van de vereniging. Maar dat de vereniging kan blijven voortbestaan, is nu het belangrijkst. Binnen de vereniging ontmoeten mensen met een handicap elkaar, wat hen sterker maakt. Wij zijn geen bedelaars, niemand hoeft ons handje vast te houden. We willen zelfstandig worden en daar fier op zijn. Wanneer je terugkeert naar België, zeg hen dan dat we willen werken. Werk, dat is wat we nodig hebben!”
