Ibtisam, Aicha en Hoda, drie vertegenwoordigers van de gebruikersgroep van het revalidatiecentrum Mousawat. | © Fine Line Agency- H.I.
Mousawat revalidatiecentrum
Het Mousawat Revalidatiecentrum ligt in de centrale Beqaa-regio van Libanon, op slechts een paar honderd meter afstand van enkele grote vluchtelingenkampen, waar voornamelijk Syrische vluchtelingen verblijven. De meeste mensen in deze kampen wonen hier al sinds het begin van de Syrische crisis, meer dan 10 jaar geleden. De levensomstandigheden zijn zeer elementair en de veiligheid is een permanent probleem.
Handicap International (HI) werkt sinds 2017 samen met het Mousawat Revalidatiecentrum. In dit centrum werken psychosociale hulpverleners samen met revalidatiespecialisten. Elke week komt het multidisciplinaire team samen om gevallen te bespreken. Kinderen met een handicap hebben toegang tot uitgebreide revalidatiebehandeling, waaronder fysiotherapie, ergotherapie, logopedie en psychosociale ondersteuning.
HI levert expertise, geeft specifieke opleidingen aan het personeel en levert materiaal en apparatuur. Het programma heeft ook voor extra financiering gezorgd om het centrum in staat te stellen zijn capaciteit te vergroten.
Naast de dagelijkse revalidatiesessies heeft het personeel van het centrum ook "vertegenwoordigers van de gebruikersgroep" aangewezen en opgeleid. Deze vertegenwoordigers van de gebruikersgroep zijn ouders (meestal moeders) van de kinderen die naar het Mousawat-centrum komen voor revalidatiesessies. Deze ouders hebben besloten om als vrijwilligers te werken, informatie te verspreiden en bewustmakingsinitiatieven te ontplooien in de omliggende vluchtelingenkampen.
Drie toegewijde vrouwen
Aicha, Hoda en Ibtisam zijn 3 van de 12 vertegenwoordigers van de groep die zijn opgeleid in het Mousawat centrum. "Als vertegenwoordigers van de gebruikersgroep voelen we ons gesterkt om een rol te spelen in de maatschappij. Dit geeft ons energie”, vertellen ze.
Aicha is 37 jaar oud. Zij is een Syrische vluchtelinge en moeder van zes kinderen. Drie van haar kinderen (12, 14 en 17 jaar) hebben hersenverlamming. Zij volgen allemaal revalidatiesessies in het Mousawat-centrum. Aicha ontdekte het centrum via een taxichauffeur.
Hoda is 49 jaar oud. Zij is ook een Syrische vluchtelinge en moeder van zeven kinderen. Drie van haar kinderen (11, 17 en 24 jaar) hebben hersenverlamming. Ze krijgen allemaal regelmatig sessies in het centrum en boeken goede vooruitgang. Het mobiele klinische team (team van 7 mensen) vertelde haar over het Mousawat-centrum.
Ibtisam is 40 jaar oud. Zij is een Palestijnse vluchtelinge en moeder van drie kinderen. Door zuurstofgebrek bij de geboorte heeft een van haar kinderen hersenverlamming. Ibtisam hoorde over het Mousawat centrum van enkele vrouwen uit haar buurt.
Van empowerment naar impact op gemeenschapsniveau
De drie vrouwen hebben talrijke informatiesessies bijgewoond in het Mousawat-centrum en in de vluchtelingenkampen (rechtstreeks door HI gegeven in de vroege fases van de Syrische crisis).
Deze informatiesessies hadden een zeer positieve invloed op hun leven, waardoor zij zich veel sterker voelden als ouders van kinderen met een handicap en waardoor zij andere ouders en kinderen in hun vluchtelingengemeenschap steun konden bieden.
Na een tijdje begonnen ze zelf sessies te organiseren in de vluchtelingenkampen. Vandaag (begin 2023) proberen ze één sessie per week te houden, met telkens een groep van ongeveer 10 personen. Ze behandelen een hele reeks onderwerpen, met basisinformatie over de meest voorkomende soorten handicaps, veel aandacht voor de rechten van personen met een beperking, een presentatie van het Mousawat Revalidatiecentrum, vragen en antwoorden, enz.
Zij beginnen in hun respectieve gemeenschappen echte verschillen te zien in de manier waarop mensen zonder handicap met mensen met een handicap praten en met hen omgaan. Taboes en pestgedrag evolueren geleidelijk naar meer respect en meer integratie.
Het organiseren van deze informatie- en bewustmakingssessies is zeer motiverend geweest voor de drie vrouwen, die nu het gevoel hebben dat zij een rol spelen in de samenleving en een echte impact kunnen hebben op het leven van mensen. Het stelt hen ook in staat veel nieuwe mensen te ontmoeten en hun netwerken binnen de vluchtelingenkampen uit te breiden.
Hoop voor de toekomst
Gezien de vele crises die Libanon momenteel teisteren, zijn de drie vertegenwoordigers van de groep van mening dat de situatie in de vluchtelingenkampen maand na maand verslechtert. De financiële uitdagingen zijn enorm, de levering van water en elektriciteit is niet langer gegarandeerd, de veiligheid is een permanente zorg en het gebrek aan medicijnen (en de betaalbaarheid ervan) maakt het alleen maar erger.
In dit verband hebben zij een lange lijst van verwachtingen voor de toekomst.
Aicha vertelt, “We hopen dat het Mousawat-centrum de komende jaren open zal blijven. We houden allemaal van deze plek, vooral omdat het alle diensten die onze kinderen nodig hebben in hetzelfde gebouw aanbiedt. Voordat het centrum werd geopend, was het een uitdaging om alle verschillende sessies te vinden die we nodig hadden en het was voor de meesten van ons financieel onmogelijk om ze allemaal bij te wonen. Daarnaast geeft het centrum ons als moeders energie en steun”.
Hoda gaat verder, “Ik hoop dat er speciale of inclusieve scholen komen voor mijn drie kinderen met cerebrale parese. Momenteel zijn er geen aangepaste scholen in de hele regio Centraal Beqaa. Ik heb geen andere keuze dan ze de hele dag thuis te houden. Deze situatie baart me grote zorgen”.
