2 miljoen mensenlevens dichten het gat in de begroting

Handicap International zet zich al 30 jaar in voor de meest kwetsbaren onder de kwetsbaren. Voor zij die zelfs door de mazen van het humanitaire hulpnet vallen. Dat willen we blijven doen. Klik hier en steun ons nu.

Ontwikkelingssamenwerking is één van de grootste slachtoffers van de besparingen tijdens de jongste begrotingsronde. Niet alleen worden er besparingen aangekondigd voor volgend jaar; de lopende uitgaven voor 2012 worden ook in één klap geblokkeerd. Het gaat om meer dan 400 miljoen euro, volgens een berekening van 11.11.11, de koepel van de Vlaamse Nood-Zuid-beweging. Dit alles werd afgelopen week al duidelijk.

In het bijzonder getroffen binnen het budget ontwikkelingssamenwerking, is humanitaire hulp, noodhulp dus. En achter dat lijntje op de begroting schuilen heel wat mensen. Het gaat om de 21-jarige Bintou Walet Mohamed Ali en haar familie in de vluchtelingenkampen van Mentao, Burkina Faso, die geen drinkbaar water meer heeft. Het gaat om de anonieme Syrische jongen van 12, die gisteren levensgevaarlijk gewond raakte bij een granaataanval en vandaag niet meer kan geopereerd worden. Humanitaire hulp gaat niet over het verbeteren van een mensenleven, morgen of overmorgen. Humanitaire hulp gaat over het redden van mensenlevens. Vandaag.

Uiteraard begrijpen we dat er bespaard moet worden in de begroting. En we begrijpen dat ontwikkelingssamenwerking daar een steentje in moet bijdragen, net zoals andere sectoren. Maar daarbij toch wel twee fundamentele bedenkingen.

Eén, over ontwikkelingssamenwerking in het algemeen. We zijn van oordeel dat de bevolking in het Zuiden geen tweemaal de dupe kan zijn van de crisis in het Noorden. Ontwikkelingssamenwerking draagt immers al een onevenredig groot deel van de besparingen in 2012. Als er dan ook nog in 2013 minder middelen voorzien zouden worden, zoals ook al in de media circuleerde, kan men zelfs niet meer de schijn ophouden een aantal belangrijke projecten en programma’s die nu geschrapt worden, volgend jaar in te halen.

Twee, over humanitaire hulp in het bijzonder. Snijden in een dermate acute en delicate dienstverlening als humanitaire hulp doe je niet met een botte bijl. Dat kan niet anders dan op doordachte wijze en in overleg. Een overheid die de CO₂-uitstoot wil verminderen, voert misschien de prijzen aan de benzinepomp geleidelijk op, maar beslist allicht niet zomaar om die pomp bruusk af te sluiten. En zeker niet voor een onmisbare hulpdienst, zoals de brandweer of de ambulance. Dat is nochtans wat nu gebeurt met de nagenoeg volledige drooglegging van de Belgische humanitaire hulp. De regering zet onze internationale brandweer botweg zonder benzine. In Congo, Mali, Pakistan en tientallen andere landen kosten laaiende branden ten gevolge van natuurrampen of conflicten intussen dagelijks mensenlevens.

Ondertekenende organisaties dringen er daarom bij de overheid op aan om niet verder te besparen op het budget ontwikkelingssamenwerking, zeker omdat er in 2012 al zwaar werd bespaard. We willen een gelijkaardig scenario voor 2013 absoluut vermijden. Niet om ons eigen vel te redden. Wél om de drastische gevolgen voor meer dan twee miljoen getroffen mensen wereldwijd zoveel mogelijk te beperken.

 

Acodev

11.11.11

CNCD-11.11.11

Oxfam-Solidariteit

Caritas

Dokters van de Wereld

Handicap International

Artsen Zonder Grenzen

Croix Rouge

UNICEF