Economische onafhankelijkheid voor Nang dankzij geitjes
Tijdens de Vietnamoorlog lieten de VS miljoenen bommen los boven Laos, die tot op vandaag de bevolking doden of verwonden. Handicap International staat de overlevenden bij, niet enkel met revalidatie, maar ook met de opstart van een kleine zaak om een inkomen te kunnen verwerven. Zo ook Nang, die dankzij een gift van twee geiten eindelijk een spaarpotje kan aanleggen.
Tijdens de Vietnamoorlog lieten de VS miljoenen bommen los boven Laos, die tot op vandaag de bevolking doden of verwonden. Handicap International staat de overlevenden bij, niet enkel met revalidatie, maar ook met de opstart van een kleine zaak om een inkomen te kunnen verwerven. Zo ook Nang, die dankzij een gift van twee geiten eindelijk een spaarpotje kan aanleggen.
Mei 2016. Nang Kleu zit voor haar huis in het Laotiaanse dorp Tam Luang. Terwijl haar kinderen om haar heen rennen, weeft ze een sinh, een traditionele kleurrijke jurk.
Toen Nang vijf jaar geleden betrokken raakte bij een ongeval met een explosieve oorlogsrest, was de situatie niet eens zo anders: ook toen was ze aan het weven thuis, met haar baby van zes maanden op de rug. Haar tienerzoon en zijn vrienden kwamen uit het bos gelopen met een vondst in hun handen. Ze hadden een mortiergranaat vast, die ergens tussen 1964 en 1973 door de Verenigde Staten was gedropt op Laos om de bevoorradingswegen naar Noord-Vietnam af te snijden. De jongens wilden het explosief ontmantelen om het metaal ervan te verkopen.
Nang, die zich meteen bewust was van het gevaar, liet haar werk vallen om de jongens te waarschuwen. Maar ze was te laat. Een van de jongens sloeg met een hamer op de granaat en het springtuig ontplofte. Hij en twee van zijn vrienden waren op slag dood. Een vierde kind werd nog naar het ziekenhuis gebracht, maar overleed later. Nang zelf raakte gewond.
Rijst voor twee maanden
Handicap International, al sinds 1996 actief in Laos om slachtoffers van explosieve oorlogsresten te helpen, leerde Nang kennen een aantal jaren na het ongeval. Omdat Nang pijn had bij het wandelen, stelden onze medewerkers voor om in de stad op zoek te gaan medische hulp. Nang ging echter niet op dat voorstel in, uit vrees dat haar been zou worden geamputeerd.
“Ik dacht dat als ik naar de stad ging gaan, ze mijn voet zouden afzetten en dat mijn man me zou verlaten”, zegt Nang. Hoewel ze die laatste woorden met de glimlach uitspreekt, schuilt er ergens een zekere waarheid in. Personen met een handicap worden vaak als nutteloos bestempeld in een gemeenschap die grotendeels van de landbouw en van handenarbeid leeft.
Handicap International kon Nang wel op een andere manier helpen: in oktober 2015 schonken we haar twee geiten om een kleine kwekerij te beginnen en geld te verdienen met de verkoop van geitenjongen. Door slachtoffers zoals Nang te steunen bij de opstart van een kleine zaak en het verwerven van een inkomen, zorgt onze organisatie ervoor dat personen met een handicap in de behoeften van hun gezin kunnen voorzien en strijden we tegelijk tegen het vooroordeel dat deze mensen economisch niets meer kunnen bijbrengen.
Nang schat dat de verkoop van twee lammetjes moet volstaan om haar gezin twee maanden lang van rijst te voorzien en voor de aankoop van uniformen en schoolboeken voor haar vijf kinderen. Ze zou zelfs wat geld kunnen opzij zetten. “Ik ben zo blij dat ik hulp krijg van Handicap International”, vertelt Nang met een brede glimlach. “Bijzonder blij!”