Emotionele oproep om clusterbommen te bannen
Lynn Bradach verloor haar zoon door een clusterbom die haar eigen land op Irak had gedropt. Ze is aanwezig op de conferentie in Libanon. Ze wil er de landen die nog niet hebben getekend, overtuigen om dit wel te doen.
“Een aantal landen, inclusief mijn eigen land, de Verenigde Staten, steunt het internationale verbod op clustermunitie niet. Nog steeds kunnen zij clusterbommen gebruiken, produceren en opslaan, dit om militaire redenen. De enorme schade die een aanval met clusterbommen kan hebben, tijdens en jaren na een aanval, is hen nochtans gekend. Het verhaal van mijn zoon bewijst dat het standpunt van die landen kortzichtig is. Travis werkte voor de US Marine in Irak. Hij verbleef op vrijwillige basis langer ter plaatse om het land te bevrijden van de vreselijke bommen die door ons eigen land op Irak waren gedropt. Die keuze leidde tot zijn dood en tot erg zware verwondingen bij zijn medesoldaten. Vandaag wordt er vaak oorlog gevoerd in verstedelijkte gebieden waar de menselijke schade die clusterbommen aanrichten, nog zoveel hoger is. Het wapen is niet aangepast aan moderne oorlogsvoering en bedreigt de levens van burgers en van de militairen die na het conflict de gronden moeten opruimen. Ik kan geen enkele reden bedenken die het gebruik van dit wapen rechtvaardigt.”
