Indonesië: “Talrijke gewonden wachten nog steeds op verzorging”
Johann Matti, coördinator van de urgentieprojecten van Handicap International in Indonesië, kwam vrijdag aan in Padang. Hij stelde er vast dat talloze slachtoffers van de aardbeving nog steeds geïsoleerd zijn en nog geen verzorging hebben ontvangen. “Er wordt veel over de situatie gesproken, maar van op een afstand, zonder de exacte toestand te kennen," zo benadrukt Johann Matti, coördinator van de urgentieprojecten in Padang.
Interventie na de aardbeving in Padang
Johann Matti, coördinator van de urgentieprojecten van Handicap International in Indonesië, kwam vrijdag aan in Padang. Hij stelde er vast dat talloze slachtoffers van de aardbeving nog steeds geïsoleerd zijn en nog geen verzorging hebben ontvangen. “Er wordt veel over de situatie gesproken, maar van op een afstand, zonder de exacte toestand te kennen," zo benadrukt Johann Matti, coördinator van de urgentieprojecten in Padang.
Zo is er bijvoorbeeld geen tekort aan brandstof, zoals in verschillende media werd vermeld. “We kwamen op vrijdagavond aan, 48 uur na de eerste aardbeving. We waren een van de eerste internationale ngo’s ter plaatse. We brachten ondertussen heel wat tijd op het terrein door, om de omvang van de situatie in te schatten, wat onontbeerlijk is om een interventie op poten te zetten.”
“We stelden vast dat het aantal gewonden dat in de vijf ziekenhuizen van Padang werd opgenomen, abnormaal laag is. Alle patiënten die we in een van deze ziekenhuizen hebben gezien, hebben ook verzorging ontvangen. Het uitblijven van de massale toestroom van gewonden kan voor een groot stuk verklaard worden door de beperkte toegang en de moeilijke verplaatsing. De meeste mensen geraken maar tot in de puskesmas (eerstelijns dispensaria). Deze beschikken echter niet over genoeg materiaal om de vele breuken te behandelen en de patiënten op te volgen. Er is een leemte in de hulp voor dit soort verwondingen. En daarom gaan we onze inspanningen hierop concentreren.”
“Bovendien hebben we zaterdag kunnen vaststellen dat de nood het hoogst is buiten Padang, meer naar het noorden. Meer bepaald in de stad Pariaman en in de gebieden die 5 dagen na de ramp nog steeds moeilijk toegankelijk zijn.”
“In het rampgebied zijn we de enige organisatie die een antwoord kan bieden inzake handicaps,” benadrukt Johann. Handicap International treedt op als tussenpersoon voor kwetsbare personen en mensen met een handicap (DVFP - The Disability and Vulnerable Focal Points*) en wil hen identificeren en doorverwijzen (registreren) om hen zo gemakkelijker toegang te geven tot de hulp die ze nodig hebben en hun toegang tot verzorging te vergemakkelijken. Tegelijkertijd zal de organisatie erop toezien dat in hun basisbehoefte inzake revalidatie – krukken, rolstoelen, gipsverbanden enz. – wordt voorzien.
Steun aan de ziekenhuizen
Een van de prioriteiten van Handicap International na een aardbeving, is het optreden van een handicap ten gevolge van slecht behandelde breuken of slecht verzorgde verwondingen, in te perken. “Om de ziekenhuizen en de eerstelijns dispensaria bij te staan, doen we een beroep op Indonesische kinesisten uit de provincie Atjeh of van het eiland Java, die ook bij vorige urgenties (de tsunami in 2004 of de aardbeving in 2006) met ons hebben samengewerkt,” verklaart Johann. Bovendien zou de organisatie vanaf dinsdag ook van start moeten gaan met de verdeling van orthopedisch materiaal aan de ziekenhuizen en gezondheidsstructuren.