Een jongen krijgt verzorging buiten het Les Cayes General Hospital in Les Cayes, Haïti. Reddingswerkers blijven intussen zoeken naar overlevenden tussen het puin. | © Richard Pierrin/Getty Images
Volgens de laatste cijfers vielen er al meer dan 1.400 doden, zijn er duizenden gewonden en is er aanzienlijke schade in het zuidwesten van het land. Sibille Buehlmann getuigt vanuit Port-au-Prince over de situatie in het land.
Een getraumatiseerde bevolking
De aardbeving werd in het hele land gevoeld. Onmiddellijk na de beving ging iedereen de straat op, buiten de gebouwen, om zich te beschermen tegen mogelijke instortingen. Dit is de veiligheidsregel hier in geval van een aardbeving.
De mobiele telefoonnetwerken raakten snel verzadigd. Iedereen was zijn familie aan het contacteren. Bij Handicap International informeerden we ons onmiddellijk naar de situatie van elk teamlid. Iedereen was veilig.
Er waren naschokken gedurende de dag en tot laat in de nacht. Het is vermoeiend. Bovenop de vele doden en gewonden is de aardbeving voor velen een herinnering aan het trauma van 2010, toen meer dan 200.000 mensen omkwamen bij die verschrikkelijke aardbeving. Ik heb vrienden in het noorden van het land die 's nachts buiten hebben geslapen uit angst voor nieuwe bevingen.
Haïti getroffen door meerdere crisissen
De aardbeving van zaterdag is een echte klap. Op sociale netwerken kunnen we zien dat de bevolking ontredderd is door de aaneenschakeling van rampen: Waarom wij? Waarom moeten we dit allemaal doormaken? De situatie is de afgelopen twee jaar alleen maar verslechterd, met bendeoorlogen die niet meer onder controle lijken te zijn en de straten onveilig maken, en politiek geweld dat deze zomer zijn hoogtepunt bereikte met de moord op de president. Wij leven in een zeer angstig klimaat en de aardbeving van 14 augustus is de zoveelste beproeving.
Tot voor kort was de hoofdweg ten zuiden van Port-au-Prince, die toegang geeft tot het zuiden van het land, een echt oorlogsgebied. Deze was afgesloten. Wij beschikken in dit gebied over een maritiem logistiek platform dat wij kunnen inzetten om humanitaire hulp te verlenen. Die mogelijkheid zijn we aan het onderzoeken ...
Revalidatiehulp is bijna van levensbelang
We sturen een team om de behoeften te beoordelen. Voor HI zal de prioriteit liggen bij postoperatieve revalidatiezorg: zorgen voor de revalidatie van gewonden die een operatie hebben ondergaan. In een land als Haïti met een zeer arme en kwetsbare bevolking, die over weinig vervoermiddelen beschikt, bestaat de uitdaging erin de humanitaire hulp toegankelijk te maken: vaak zetten wij in dit soort situaties geavanceerde revalidatieposten op in de gemeenschappen zelf. Het organiseren van mobiele teams om dorpen te bezoeken is ook een optie. Zo kunnen we rechtstreeks naar de mensen gaan die revalidatiezorg nodig hebben. Daarnaast bieden wij vaak revalidatie-ondersteuning aan medische teams in ziekenhuizen: hetzij door hun teams te versterken, hetzij door hen advies te geven over het verlenen van goede revalidatiezorg.
Sinds 2010 is HI een belangrijke speler voor de revalidatiesector in Haïti. Onze organisatie heeft het mogelijk gemaakt nationale revalidatiediensten op te bouwen, terwijl die tien jaar geleden nog bijna onbestaande waren.
Momenteel worden de ziekenhuizen in het zuidwesten overstelpt door de toevloed van gewonden en in een dergelijke situatie is het gevaar op infecties door het gebrek aan medische teams en uitrusting zeer groot. Mensen met breuken die geen operatie ondergaan, of waarbij de operatie verkeerd uitdraait, lopen dan weer het risico op langdurige of permanente beperkingen.
Maar zelfs na een succesvolle operatie is revalidatiezorg van essentieel belang om de mobiliteit in een lichaamsdeel te herkrijgen. Bijna alle mensen in Haïti werken met hun handen: ze bewerken een stuk grond, herstellen allerlei voorwerpen, werken als dagloners ... Fysieke mobiliteit is bijna van levensbelang om een inkomen te hebben voor het gezin.
