© T. Nicholson / HI
Over de hele wereld leven 2,4 miljard personen met een gezondheidsprobleem dat (deels) kan verholpen worden met de nodige revalidatiezorg. Vijftig procent van deze mensen heeft hier momenteel echter geen toegang toe. Revalidatiezorg werd al te lang genegeerd en krijgt via een nieuwe resolutie van de Wereldgezondheidsorganisatie niet alleen de erkenning die het verdient, maar moet ook voor de nodige middelen zorgen zodat meer mensen wereldwijd de zorg krijgen die ze nodig hebben.
Ziektes, verwondingen bij rampen en conflicten, maar ook de veroudering van de bevolking zorgt wereldwijd voor een stijgende nood aan revalidatiezorg. Een specialiteit binnen de gezondheidszorg dat voor zeer veel mensen, vooral in lage- en middeninkomenslanden, ontoegankelijk is. Revalidatiezorg wordt meestal enkel aangeboden in gespecialiseerde centra. In ziekenhuizen of eerstelijnsgezondheidscentra is dit type zorg dikwijls compleet afwezig. Terwijl in de grootste steden nog opgeleide kinesitherapeuten en prothesisten te vinden zijn, is dat op het platteland meestal niet het geval.
Ook de financiële kost van revalidatiezorg is dikwijls een belemmering voor de meeste mensen. Het is in de meeste landen niet gedekt door de ziekteverzekering of valt buiten elk systeem van sociale bescherming. Dit zorgt ervoor dat revalidatiezorg onbetaalbaar en dus onbereikbaar blijft.
“Revalidatiezorg is dikwijls ondergefinancieerd en onderontwikkeld, vooral in lage- en middeninkomenslanden.”
-Valentina Pomatto, beleidsdienst Handicap International
Op de jaarlijkse bijeenkomst van de Algemene Vergadering van het WHO, van 21 tot 30 mei 2023, hebben de verschillende lidstaten een resolutie ondertekend die de kwaliteit van revalidatiezorg wereldwijd moet verbeteren. De verschillende landen zullen vervolgens aangespoord worden om revalidatiezorg op te nemen in hun nationaal gezondheidsbeleid. Concreet betekent dit dat meer revalidatiezorgspecialisten zullen worden opgeleid en dat meer investeringen worden gedaan in bijvoorbeeld infrastructuur en uitrusting. De kwaliteit van revalidatiezorg moet omhoog, de toegang ertoe moet er zijn voor iedereen, en de betaalbaarheid moet verbeteren. Via de juiste revalidatiezorg worden meer permanente handicaps vermeden en dankzij de juiste hulpmiddelen zoals een bril, een blindenstok of een rolstoel kunnen meer mensen (opnieuw) zelfstandig in de samenleving functioneren.
“Deze resolutie kan het verschil maken aangezien de lidstaten zullen worden opgeroepen om revalidatiezorg in hun gezondheidszorg op te nemen. In Senegal hebben we nood aan opgeleid revalidatiepersoneel in eerstelijnsgezondheidsdiensten.”
Gueye Ndeye Dague - bestuurslid van HI en van de Senegalese Federatie van verenigingen voor personen met een handicap.
Dat Handicap International fier kan zijn op de nieuwe resolutie is een understatement. De organisatie nam 4 jaar geleden een voortrekkersrol op in het proces. Eerst via het warm maken van lidstaten voor de nood van een resolutie over revalidatiezorg. Daarna werden deze landen, samen met andere organisaties van de Global Rehabilitation Alliance, aangespoord om initiatief te nemen en werd input gegeven voor de uiteindelijke tekst van de resolutie.
Het werk van Handicap International stopt uiteraard niet en de organisatie zal nu toezien dat landen daadwerkelijk actie ondernemen. Dankzij haar kennis en ervaring binnen revalidatiezorg kan de ngo ook een belangrijke uitvoerende rol spelen, bijvoorbeeld bij het opleiden van revalidatiepersoneel.
