"Slachtoffers opvolgen om handicaps te vermijden"

Hélène Robin, noodhulpverantwoordelijke van Handicap International in Nepal, geeft tekst en uitleg over de noodhulpacties van onze organisatie.

“Bij een aardbeving die heel wat gewonden maakt, moeten we de slachtoffers in de eerste plaats zo snel mogelijk opvangen en verzorgen”, vangt Hélène Robin aan. “Maar verdere opvolging is eveneens van groot belang, zo heeft onze ervaring met rampen geleerd zoals Haïti na de aardbeving in 2010. De slachtoffers zijn dan wel al thuis of bij familieleden of vrienden, maar vaak nog in slechte omstandigheden. We moeten ze blijven verzorgen om de vorming van permanente handicaps te vermijden."

Bevolking inschakelen om puin te ruimen

Meer dan 8 miljoen Nepalezen zijn door de ramp getroffen, meer dan 4.300 mensen zijn om het leven gekomen en er zijn 6.833 gewonden [1]. Het aantal gekwetsten zou echter nog kunnen oplopen tot 50.000. Dat is een dramatische balans, die echter nog steeds voorlopig is, aangezien heel wat landelijke gebieden moeilijk bereikbaar zijn. Door de aardbeving zijn heel wat communicatiekanalen afgesloten en zijn wegen en snelwegen beschadigd of versperd door brokstukken. Hierdoor is het voor de hulpdiensten heel wat moeilijker om de zwaarst getroffen gebieden en burgers te bereiken.

Hélène Robin: "We willen ervoor zorgen dat de wegen snel opnieuw toegankelijk zijn voor de humanitaire hulpverleners. We gaan daarvoor de bevolking betrekken bij het vrijmaken van verschillende wegen. Door hen in te schakelen, gaat het werk sneller vooruit en creëren we tegelijk jobs voor hen waarmee ze geld verdienen. Vervolgens willen we ook een logistiek steunplatform op poten zetten met vrachtwagens en gemeenschappelijke opslagplaatsen voor de humanitaire organisaties, zodat zij het materiaal naar de meest afgelegen gebieden kunnen vervoeren en het daar kunnen opslaan."

Hulp voor de zwaksten

In de hoofdstad Kathmandu is Handicap International de dag van de ramp begonnen met het verdelen van materiaal (rolstoelen, krukken, looprekken, spalken, etc.). Vervolgens komt de revalidatiezorg. Onze teams identificeren gewonden, registreren hen (o.a. persoonlijke gegevens en soort verwondingen) en verwijzen hen door naar bestaande revalidatiecentra.

"Met onze missie willen we er eveneens voor zorgen dat iedereen op gelijke voet toegang heeft tot de humanitaire hulp, vooral de meest kwetsbaren zoals zieken, ouderen of mensen met een handicap. We maken de humanitaire actoren ervan bewust dat ze bij hun activiteiten rekening moeten houden met de meest kwetsbare mensen. In een dergelijke noodsituatie is het cruciaal dat deze mensen niet vergeten of uitgesloten worden, want het zijn zij die zonder enige twijfel het grootste risico lopen", benadrukt Hélène Robin.

In het district Gorkha, bij het epicentrum, en in andere gebieden die door de aardbeving getroffen werden, zullen mobiele teams ook gewonden identificeren, hen onmiddellijk revalidatiezorg aanbieden en hen loophulpmiddelen geven.

Revalidatiekits

“De komende dagen zullen we ook psychosociale steunsessies op poten zetten, zodat de hardst getroffen mensen kunnen praten over wat ze hebben meegemaakt en hun trauma's kunnen verwerken. Sinds zaterdag hebben we al heel wat respons gekregen”, besluit Hélène Robin.

Ten slotte zijn momenteel meerdere tonnen materiaal onderweg vanop de hoofdzetel van Handicap International in Frankrijk. Deze materiële hulp omvat tenten om de geplande activiteiten mee uit te voeren, alsook logistiek basismateriaal, verzorgings- en revalidatiemateriaal (o.a. rolstoelen, oefenmatten en looprekken).

[1] Cijfers OCHA op 28/05/2015