Solidaire organisaties slaan handen in elkaar

Op 27 en 28 november vond in de zalen van BTC in Brussel het slotevenement plaats van het project ‘solidaire organisaties’. Tijdens dit evenement kwamen de verschillende solidaire organisaties samen. Elke organisatie stelde een activiteit voor gelinkt aan het thema ‘mensen met een beperking en hun rechten, hier en in het Zuiden’.

Dag 1: Verstandelijke beperking, aangepast sporten en ontroerende portretten

De eerste dag belichtten Didier en Danny van Onze Nieuwe Toekomst het thema ‘mensenrechten voor mensen met een verstandelijke beperking’. Zij vertelden over hoe zij hun rechten beleven. En vroegen daarna aan het publiek  hoe de verschillende rechten (privacy, onderwijs, transport,…) vorm zouden krijgen in het Zuiden.

Hierna leerden Karin en Marcus van het Centrum voor Aangepast Sporten ons om creatief te zijn met materiaal voor het aanbieden van aangepaste bewegingsactiviteiten en sport, d.w.z. voor mensen met en zonder beperking. De deelnemers leerden over het principe van ‘Magic Steps’. Maar ook hoe ze van een kapstok een badmintonraket konden maken en met plastic flessen een aangepaste dansactiviteit kunnen opzetten.

De eerste dag werd afgesloten met de ontwapende documentaire ‘Body and Soul’ over personen met een beperking in Mozambique en de ontroerende kortfilm ‘Baghdad Messi’, over de dromen en desillusies van een jongetje met een beperking in Irak.

Dag 2: Kruip eens in de huid van iemand met een beperking - over de grenzen heen

Op donderdag namen twaalf leerlingen en twee leerkrachten van het CDO in Laken namen deel aan twee workshops. Liesbeth en Patricia van Home Thaleia leidden de eerste workshop ‘handicap over de grenzen heen’ in goede banen, samen met hun coach Lieve. De leerlingen vonden het heel interessant om twee vrouwen met een verstandelijke beperking zelf aan het woord te horen. Er wordt immers maar al te vaak in hun plaats gesproken. In de namiddag speelden ze het spel ‘één wereld’. Hiervoor kropen ze in de huid van een personage met of zonder beperking uit verschillende landen. Het spel lokte heel veel interessante gesprekken uit tussen de leerlingen over onder andere de manier waarop we met personen met een beperking zouden moeten omgaan. De leerlingen zetten deze gesprekken geanimeerd verder lang nadat het spel gedaan was.

Hierna waagde een kleine groep mensen zich aan een uiteenzetting over het VN-Verdrag inzake de rechten van mensen met een handicap van 2006. Dit is een erg droge materie, die Nadia en Patrick van GRIP op een tastbare en levendige wijze wisten over te brengen. Enkele deelnemers getuigden dat ze dit erg interessant vonden omdat ze nog nooit van dit verdrag hadden gehoord. Maar ze realiseerden zich dat dit een erg belangrijk instrument is om de rechten van mensen met een beperking te verdedigen.
De laatste avond verenigden negen van de tien solidaire organisaties zich om samen kritisch terug te blikken op het project. De verwachtingen, teleurstellingen en de ‘lessons learned’ van dit project werden met elkaar gedeeld. Tijdens het overleg werd er getolkt naar gebarentaal. Interessant was de reactie van de slechthorende man wanneer het ging over de taalbarrière tijdens dit soort uitwisselingen. Hij ondervindt deze barrière dagelijks aan den lijve en heeft altijd een tolk nodig om met anderen te communiceren. Een treffende vergelijking vonden de deelnemers van het debat.

Het evenement werd in stijl afgesloten met de mooie voorstelling rolstoeldans van de organisatie Décalage.
Drie Franstalige organisaties boden ook doorlopend activiteiten aan tijdens het evenement. De organisatie Horizon 2000 had twee verhalen voorbereid over de avonturen van Mania en Koumen. De twee verhalen gaven in eenvoudige taal de rijkdom weer van een wereld met verschillen voor mensen met en zonder beperking.

Doorlopend: tot de verbeelding sprekende activiteiten en fototentoonstellingen

Met de organisatie Passe-Muraille waagden we ons aan een duik in het donker. Voor enkele minuten kroop je in de huid van iemand met een visuele beperking. Het leverde een verrassende ervaring op, blootvoets met een blinddoek om, werd je geleid aan de hand van iemand met een visuele beperking. Ineens werd je je veel meer bewust van de informatie die al je andere zintuigen registreren. Op het einde van het parcours mocht je – nog steeds geblinddoekt – je ervaringen weergeven op een wit doek. Doordat je “bevrijd” bent van de overvloed aan visuele prikkels, waar we normaal aan blootgesteld worden, kan je je creativiteit de vrije loop laten.

De organisatie liet twee fotoprojecties zien. De eerste bestond uit foto’s en video’s van de ontmoeting met hun partnerorganisatie Association des Paralysés au Maroc. De fotomontage werd ondersteund door oriëntaalse muziek. Door hun foto’s ondersteund door oriëntaalse muziek, waande je je in Marokko waar culturele verschillen vervaagden door een gemeenschappelijke passie voor het dansen en theater.

Daarnaast toonde Décalage een fotoreportage met wereldwijde voorbeelden over hoe mensen aan de hand van verschillende hulpmiddelen hun beperkingen overwinnen om zich te verplaatsen.