WGO publiceert rapport over handicaps
De Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) en de Wereldbank brachten een rapport uit over de wereldwijde leefsituatie van mensen met een handicap. Het rapport zal bijdragen tot de uitvoering in de praktijk van het VN-Verdrag inzake de Rechten van Mensen met een Handicap. Voor Handicap International is de publicatie van het rapport een gelegenheid om aandacht te vestigen op de bijzondere kwetsbaarheid van mensen met een handicap in ontwikkelingslanden.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) en de Wereldbank brachten een rapport uit over de wereldwijde leefsituatie van mensen met een handicap. Het rapport zal bijdragen tot de uitvoering in de praktijk van het VN-Verdrag inzake de Rechten van Mensen met een Handicap. Voor Handicap International is de publicatie van het rapport een gelegenheid om aandacht te vestigen op de bijzondere kwetsbaarheid van mensen met een handicap in ontwikkelingslanden.
Handicap International is verheugd met de publicatie van het eerste referentiedocument over handicaps wereldwijd en benadrukt de draagwijdte en kwaliteit van het werk.
Volgens het rapport van de WGO en de Wereldbank hebben één miljard mensen, dus 15 % van de wereldbevolking, een handicap. Dat toont aan dat handicaps op wereldschaal een groot probleem vormen.
Het rapport vermeldt ook dat de oorzaken van handicaps evolueren. Dat komt enerzijds doordat mensen langer leven en chronische ziektes vaker voorkomen en anderzijds omdat er steeds meer vormen van gewapend geweld en natuurrampen zijn.
Op tal van vlakken weerspiegelt het rapport goed de bevindingen van onze organisatie. Handicap International wil wel onderstrepen dat er ondanks het wereldwijde karakter van het rapport toch diepe ongelijkheden (economische, juridische, op het vlak van competenties) zijn tussen rijke en arme landen. Handicap International wijst dan ook op de rol en de noodzaak van solidariteit, binnen de eigen gemeenschap, maar ook op nationaal en internationaal niveau. Alleen zo kan de leefsituatie voor mensen met een handicap in arme en middeninkomenslanden verbeteren.
Verder legt het rapport de nadruk op de toegankelijkheid voor mensen met een handicap van gewone diensten. Handicap International beklemtoont echter dat er aangepaste diensten en mechanismen moeten bestaan zodat mensen met een handicap op termijn gelijke kansen zouden hebben.
Ten slotte betreurt Handicap International dat het rapport bijzonder weinig aandacht schenkt aan de noden van mensen met een handicap in humanitaire en chronische crisissituaties. Ook het gebrek aan hulp aan die mensen, zowel van betrokken actoren als van donateurs, blijft onderbelicht. De recente gebeurtenissen in Haïti, Pakistan en Ivoorkust illustreren nochtans het belang van degelijke eerste hulp aan mensen met een handicap. Zij hebben het door hun kwetsbaarheid immers vaak enorm moeilijk om met de gevolgen van zo’n crisis om te gaan.