Onder het toeziend oog van grootmoeder Rose oefent Dieudonné rond het huis te stappen zonder krukken. | © T. Freteur / HI
De twaalfjarige Dieudonné woont samen met zijn grootmoeder, tante en nicht in N'sele, net buiten de Congolese hoofdstad Kinshasa. Toen hij amper 3 maanden oud was, moest zijn rechterbeen geamputeerd worden na verwondingen die hij opliep in een brand. In 2022, vele jaren na deze dramatische gebeurtenis, kreeg Dieudonné een prothese van Handicap International. Dankzij de revalidatiesessies die hij volgt in het universitaire ziekenhuis van Kinshasa, kan hij zonder problemen rechtstaan en leert hij stappen zonder krukken.
Een grootmoeder in een moederrol
Omwille van een psychische aandoening kon Dieudonné's moeder onmogelijk voor hem zorgen. Zijn vader verdween simpelweg met de noorderzon. Het is Rose, de grootmoeder, die al snel de zorg van de jongen overnam, alsof het haar eigen zoon is.
Op een dag, toen Dieudonné nog zeer klein was, ontstond er brand in huis als gevolg van olie die zich over de vloer had verspreid. Rose kon haar kleinzoon ternauwernood redden en bracht hem onmiddellijk naar het ziekenhuis. De vlammen hadden Dieudonné's rechterbeen ondertussen echter zwaar verwond en een snelle beslissing van de dokters om zijn been te amputeren was broodnodig. Tot het moment dat de wonde volledig genezen was verbleef Dieudonné in het ziekenhuis.
In 2020, vele jaren na het ongeval, kwam een medisch team van Handicap International langs bij Dieudonné. Ze zagen meteen dat hij een nieuwe operatie nodig had vooraleer ze een prothese konden voorzien. Via een parlementslid uit de regio, die bekend staat voor zijn steun aan personen met een handicap, kon Rose het nodige geld bij mekaar krijgen voor een operatie.
Een jaar later onderging Dieudonné eindelijk de operatie die hij nodig had. Na een verblijf van een maand in het ziekenhuis kon hij weer naar huis toe en kon hij ook opnieuw naar school terugkeren. Het duurde echter nog een hele tijd - vooreerst moest de wonde opnieuw volledig genezen en nadien strooide een staking in de medische sector roet in het eten - maar in 2022 kon Handicap International eindelijk zijn prothese bezorgen. Dieudonné kan stilaan opnieuw op zijn twee benen stappen.
Je hoort het geluk in de stem van Rose wanneer ze vertelt over het feit dat haar kleinzoon eindelijk kan stappen. Ze is Handicap International dan ook zeer dankbaar voor de hulp die ze kregen.
"Gedurende al deze jaren moest ik telkens één schoen weggooien nadat ik een nieuw paar kocht voor Dieudonné. Die tijd is nu eindelijk voorbij! Eindelijk kan hij beide schoenen aandoen", zegt Rose. "Als Handicap International niet had geholpen had Dieudonné nooit een prothese kunnen krijgen. Zo'n prothese kost heel wat geld. Geld dat ik niet heb."
Vooraleer Dieudonné zijn prothese kreeg, verplaatste hij zich met de hulp van een kruk, wat telkens enorm veel inspanningen vroeg. Dankzij de revalidatieoefeningen die hij krijgt van Euphrasie, zijn kinesitherapeute, gaat alles veel vlotter.
Goesting om te bewegen
Euphrasie werkt voor het universitaire ziekenhuis van Kinshasa, waarvan het revalidatiecentrum sinds enkele jaren ondersteund wordt door Handicap International. Ze begeleidt Dieudonné nu zo'n vier weken en vertelt met een grote glimlach over de vorderingen die de jongen maakt. Ze voelt werkelijk zijn verlangen om recht te staan, te bewegen en rond te lopen. "Dieudonné doet heel wat moeite om sterker te worden en de revalidatieoefeningen zijn elke keer opnieuw een heel plezier met hem. Ik begeleid ook een aantal volwassenen waar ik helaas niet altijd dezelfde motivatie voel", legt Euphrasie ons uit.
De kinesitherapeute doet heel wat oefeningen met Dieudonné: trappen omhoog en naar beneden gaan, tegen een bal schoppen, stappen zonder krukken,... Alles met het zelfde doel voor ogen: gewoon geraken aan zijn prothese. "Je moet niet bang zijn om je gewicht op de prothese te plaatsen, Dieudonné. Ze is sterk genoeg. Je kan er volledig op vertrouwen." Met haar vriendelijke stem spoort ze Dieudonné telkens aan om iets verder te gaan.
"Zijn vooruitgang is zo goed dat hij de metalen assistentiebaren nog amper nodig heeft om de wandelen. Hij doet het al zeer goed zonder. Daarom concentreren we ons nu al wat meer op het nemen van trappen."
Verpleger worden en de wereld ontdekken
Wiskunde is één van Dieudonné's sterke punten op school. Het is dan ook zijn lievelingsvak. Later wil hij liefst verpleger worden, of dokter. In ieder geval een job waarin hij mensen helpt om beter te worden. Het plezier dat hij kreeg dankzij de hulp van anderen wil hij later graag ook aan andere mensen schenken.
Hoe beter hij kan stappen, hoe meer hij ook zin krijgt om de wereld te ontdekken. Zijn droombestemming: Dubai.
