Haïti 3 jaar na de ramp - Het einde van de ‘kokobes’?

Op 12 januari 2010 beefde de aarde onder Haïti. Handicap International snelde onmiddellijk ter plaatse om de gewonden te helpen. Met een bedrag van meer dan 2 miljoen euro werden de noodhulpacties van de ngo massaal gesteund door de Belgische bevolking. Vandaag draagt Handicap International haar revalidatieprojecten geleidelijk over aan haar lokale partner. Daarnaast zorgt de organisatie er ook voor dat mensen met een handicap beter geaccepteerd worden in de samenleving. Een serieuze uitdaging in een land waar mensen met een handicap gezien worden als ‘kokobes’, des bons à rien, nietsnutten.

Handicap International zet activiteiten verder

Eind 2011 startte Handicap International ontwikkelingsprojecten om de revalidatie-sector, die quasi onbestaande was voor de aardbeving, op lange termijn te versterken. Vandaag draagt Handicap International haar revalidatie-projecten geleidelijk over aan haar lokale partner Healing Hands for Haïti. De samenwerking met lokale partners zorgt ervoor dat de projecten worden voortgezet wanneer Handicap International niet langer in het land aanwezig is. Handicap International blijft ook verantwoordelijk voor de revalidatieafdeling in het hospitaal van Tabarre, opgericht door Artsen Zonder Grenzen.

Opleidingen kinesitherapie

Handicap International reageert op het nijpend tekort aan kinesitherapeuten en orthoprothesisten. Begin 2012 organiseerde Handicap International voor het eerst een opleiding van 24 maanden tot assistent-kinesitherapeut of een opleiding tot orthopedisch technicus (3 jaar), die is goedgekeurd door het Ministerie van Gezondheid. De technici zullen zelf prothesen kunnen maken en herstellen. De vorming tot orthopedisch technicus gebeurt in samenwerking met de Universiteit Don Bosco du Salvador. Het diploma zal internationaal erkend worden. Over minder dan 2 jaar kan Haïti rekenen op zo’n 70 technici en 32 prothesisten.

Levens heropbouwen

De eerste doelstelling van Handicap International was gewonden helpen. Maar de ambitie van Handicap International gaat veel verder: levens heropbouwen.

Marc-André Peltzer, verantwoordelijke voor de projecten in Haïti: Het is een enorme uitdaging om de visie op handicap te veranderen in een land waar mensen met een handicap ‘kokobe’, onbruikbaar, worden genoemd. Sinds de aardbeving zijn mensen met een handicap veel zichtbaarder geworden en leeft het besef: ‘dit had mij ook kunnen overkomen’. Mensen met een beperking worden nu meer beschouwd als een volwaardig persoon.

Handicap International draagt daartoe bij door mensen met een handicap aan werk te helpen, door bedrijven te sensibiliseren, mensen op te leiden …
 

Manise (26 jaar) startte een eigen winkeltje

Manise was 23 jaar toen haar wereld – letterlijk - instortte. Manise raakte zwaargewond en lag drie dagen onder het puin. Ze wist niet of haar man en dochtertje nog in leven waren.

In het hospitaal moesten de dokters haar rechterarm amputeren. “Toen mijn man me zag liggen, sloeg hij in paniek. Hij ging ervandoor. Ik heb hem nooit meer teruggezien.”

Via een vriendin hoorde Manise over het revalidatiecentrum van Handicap International in Port-au-Prince. Manise kreeg een prothese en leerde alle huishoudelijke taken te doen met één arm. Handicap International hielp haar een eigen winkeltje op te starten. Manise leerde haar stock beheren, investeren en sparen. Hierdoor is ze zelfstandig en kan ze haar dochtertje naar school laten gaan.