Interview met Stéphane Lobjois, projectleider van Handicap International
Hoe is de situatie veranderd sinds het begin van de overstromingen?
“De Khyber Pakhtunkwa regio (KPK in het Noordwesten) was het eerste gebied dat in augustus werd getroffen door de overstromingen. Het water heeft zich dan als een golf een weg gezocht naar het zuiden, naar Sindh. Die regio bevindt zich nog steeds in nood. Meer dan 200.000 mensen leven er in extreem zorgwekkende omstandigheden in tentenkampen. De overstromingen zijn nog niet gestopt en veel gebieden staan nog steeds onder water. De behoefte aan medische zorgen, voedsel en onderdak blijft acuut. We hebben gemerkt dat de meest kwetsbare mensen geen toegang vinden tot hulp terwijl net zij in een dergelijke urgentie het meeste gevaar lopen om ziektes en diarree te krijgen.
Maar ook in het noorden is de situatie nog niet beter, want de bevolking die daar hun huizen en bezittingen hebben verloren, staan voor een harde winter. Het is een kwestie van enkele weken voor de sneeuw gaat vallen.”
Wat is voor Handicap International het verschil tussen deze en vorige operaties?
“Tijdens een conflict, zoals in de Gazastrook in 2009, of na een aardbeving, zoals in Haïti begin dit jaar, ligt het aantal gewonden erg hoog. In Pakistan zijn er weinig gewonden. Daarom passen we onze acties aan en focussen we ons op de basisbehoeftes, zoals toegang tot drinkbaar water. We zorgen er ook voor dat de meest kwetsbare mensen en mensen met een handicap zeker toegang tot hulp krijgen.”
“De Khyber Pakhtunkwa regio (KPK in het Noordwesten) was het eerste gebied dat in augustus werd getroffen door de overstromingen. Het water heeft zich dan als een golf een weg gezocht naar het zuiden, naar Sindh. Die regio bevindt zich nog steeds in nood. Meer dan 200.000 mensen leven er in extreem zorgwekkende omstandigheden in tentenkampen. De overstromingen zijn nog niet gestopt en veel gebieden staan nog steeds onder water. De behoefte aan medische zorgen, voedsel en onderdak blijft acuut. We hebben gemerkt dat de meest kwetsbare mensen geen toegang vinden tot hulp terwijl net zij in een dergelijke urgentie het meeste gevaar lopen om ziektes en diarree te krijgen.
Maar ook in het noorden is de situatie nog niet beter, want de bevolking die daar hun huizen en bezittingen hebben verloren, staan voor een harde winter. Het is een kwestie van enkele weken voor de sneeuw gaat vallen.”
Wat is voor Handicap International het verschil tussen deze en vorige operaties?
“Tijdens een conflict, zoals in de Gazastrook in 2009, of na een aardbeving, zoals in Haïti begin dit jaar, ligt het aantal gewonden erg hoog. In Pakistan zijn er weinig gewonden. Daarom passen we onze acties aan en focussen we ons op de basisbehoeftes, zoals toegang tot drinkbaar water. We zorgen er ook voor dat de meest kwetsbare mensen en mensen met een handicap zeker toegang tot hulp krijgen.”
Wat wordt er momenteel gedaan?
“In Sindh in het zuiden verdelen we elke dag 120.000 liter drinkbaar water, en in KPK 90.000 liter waarmee we dagelijks 60.000 mensen uit de nood helpen. We hebben ook twee waterzuiveringstations geïnstalleerd. Het eerste station levert dagelijks 80.000 liter drinkbaar water op en bedient zo 23.000 mensen. Het andere station produceert 7.000 liter drinkbaar water per dag. Onze teams repareren ook waterleidingen en verdelen zuiveringstabletten.”
“De opruimwerken zijn nog steeds aan de gang. We werven de lokale inwoners aan om puin te ruimen. Op die manier creëren we werk en helpen we mensen om sneller naar hun huis terug te keren. Voor de mensen die het zwaarst werden getroffen, plannen we ook psychologische hulp: in praatgroepen, geleid door onze teams, kunnen slachtoffers hun ervaringen delen met anderen.”
“In Sindh in het zuiden verdelen we elke dag 120.000 liter drinkbaar water, en in KPK 90.000 liter waarmee we dagelijks 60.000 mensen uit de nood helpen. We hebben ook twee waterzuiveringstations geïnstalleerd. Het eerste station levert dagelijks 80.000 liter drinkbaar water op en bedient zo 23.000 mensen. Het andere station produceert 7.000 liter drinkbaar water per dag. Onze teams repareren ook waterleidingen en verdelen zuiveringstabletten.”
“De opruimwerken zijn nog steeds aan de gang. We werven de lokale inwoners aan om puin te ruimen. Op die manier creëren we werk en helpen we mensen om sneller naar hun huis terug te keren. Voor de mensen die het zwaarst werden getroffen, plannen we ook psychologische hulp: in praatgroepen, geleid door onze teams, kunnen slachtoffers hun ervaringen delen met anderen.”
Wie zijn de begunstigden van de projecten?
“In het begin van de urgentie kon iedereen genieten van onze hulp. Maar stilletjes aan focussen we ons meer op de meest kwetsbare mensen: mensen met handicaps, kinderen jonger dan vijf, mensen met chronische ziektes, geïsoleerde vrouwen, zwangere vrouwen, oudere mensen, mindherheidsgroepen… We hebben al een eerste post voor die mensen opgericht, en we plannen er nog veel meer, zodat onder andere mensen met een handicap hulp kunnen vinden in hun buurt. We voorzien loophulp (krukken, looprekken), we kijken erop toe dat die mensen hun weg vinden naar de waterverdelingen en we bouwen toegankelijke toiletten om de hygiënische omstandigheden snel te verbeteren.”
“In Sindh, in het zuiden, bieden we ook hulp aan minderheden die uitgesloten worden en geen voedselhulp krijgen. We zijn die groepen aan het identificeren en hun grootste noden in kaart aan het brengen. Om iedereen hulp te bieden, hebben we ook besloten om te werken in het Thatta disctrict, een zwaar getroffen streek waar heel weinig ngo’s actief zijn.”
“In het begin van de urgentie kon iedereen genieten van onze hulp. Maar stilletjes aan focussen we ons meer op de meest kwetsbare mensen: mensen met handicaps, kinderen jonger dan vijf, mensen met chronische ziektes, geïsoleerde vrouwen, zwangere vrouwen, oudere mensen, mindherheidsgroepen… We hebben al een eerste post voor die mensen opgericht, en we plannen er nog veel meer, zodat onder andere mensen met een handicap hulp kunnen vinden in hun buurt. We voorzien loophulp (krukken, looprekken), we kijken erop toe dat die mensen hun weg vinden naar de waterverdelingen en we bouwen toegankelijke toiletten om de hygiënische omstandigheden snel te verbeteren.”“In Sindh, in het zuiden, bieden we ook hulp aan minderheden die uitgesloten worden en geen voedselhulp krijgen. We zijn die groepen aan het identificeren en hun grootste noden in kaart aan het brengen. Om iedereen hulp te bieden, hebben we ook besloten om te werken in het Thatta disctrict, een zwaar getroffen streek waar heel weinig ngo’s actief zijn.”
