Project ‘Djama Inasimama’

Revalidatiezorg in Kinshasa

Het project ‘Djama Inasimama’ is gericht op het verbeteren van de revalidatiezorg voor de armste gemeenschappen in Kinshasa. 
Hoe gebeurt dat in de praktijk? Alleszins niet door het in groten getale sturen van Europese kinesitherapeuten en orthopedische technici naar Kinshasa. 

1. Lokale expertise

HI heeft in de eerste plaats geïnvesteerd in het verbeteren van de zorgcapaciteit in Kinshasa, door het lokale zorgpersoneel op te leiden. 

Onze organisatie investeerde in de vorming van:

• 100 verpleegkundigen
• 100 vroedvrouwen
• 15 orthopedische technici
• 43 kinesitherapeuten

2.    Mobiele klinieken

Vele gezinnen werden niet bereikt. Ouders beseften niet dat ze de situatie van hun kind met een beperking konden verbeteren door middel van revalidatiehulp, of ze konden de zorg niet betalen, of ze wisten misschien eenvoudigweg niet af van de beschikbare hulp. 

Handicap International zette een structuur op voor mobiele klinieken in elk van de vier zones die onder het project vallen. Elke kliniek bestaat uit twee kinesitherapeuten en een orthopedisch technicus. Zij brengen de revalidatiezorg naar de arme wijken die verder afgelegen zijn van de referentieziekenhuizen en bereiken zo kinderen die anders aan hun lot worden overgelaten.

Vooraleer de mobiele klinieken ontplooid werden, trokken 500 straathoekmedewerkers (die hiervoor een vorming kregen van HI) naar deze wijken om de gemeenschappen te informeren over de dienstverlening. HI stelt het logistieke materiaal ter beschikking om de mobiele klinieken operationeel te maken.

• vorming van 500 straathoekmedewerkers
• 1 408 000 mensen werden bereikt door sensibiliseringsactiviteiten.

3.    Opvolging

Wanneer de kinderen met een beperking afwezig zijn voor hun behandeling, om welke reden dan ook, gaan de straathoekmedewerkers op huisbezoek om de kinderen op te volgen. 

De ouders van kinderen met een hersenverlamming worden door kinesitherapeuten opgeleid om thuis eenvoudige gebaren te oefenen, zodat ze de kosten van de zorg kunnen verminderen.

Bovendien riep HI ondersteuningsgroepen voor ouders van kinderen met een beperking in het leven. In deze groepen delen de ouders hun ervaringen en kunnen ze elkaar ondersteunen.

Context

De verschillende conflicten in Congo hebben een toename van het aantal mensen met een beperking in de hand geleid. Door deze situatie is de behoefte aan hulpmiddelen en revalidatiezorg voor mensen met een beperking verder toegenomen.

De voorzieningen voor revalidatiezorg zijn daarentegen beperkt in aantal. Vanwege hun afgelegen ligging en hoge kosten, die niet zijn aangepast aan de levensstandaard, is de zorgverlening meestal geografisch en financieel ontoegankelijk. Orthopedische zorg is ook duurder omdat de toestellen worden gemaakt van geïmporteerde grondstoffen zoals polypropyleen.

Ondanks de inspanningen van HI, telt Congo nog steeds zeer weinig hoogopgeleide orthopedische technici. Daarom voorziet HI ook studiebeurzen om de bacheloropleiding tot orthopedisch technicus in het buitenland te kunnen volgen.