“Als een vis op het droge in mijn vluchtland”

De 20-jarige Ali werd in 2013 het slachtoffer van een bombardement in Syrië. Sindsdien is hij verlamd. Hij moest vluchten en leeft nu in een geïmproviseerd kamp in de Bekavallei in Libanon. Sinds enkele maanden helpt Handicap International Ali met zijn handicap te leren leven.

Het is lente in Libanon. De sneeuw die tijdens de winter de bergen van de Bekavallei bedekte, heeft plaatsgemaakt voor uitgestrekte groene velden die oplichten door de zon. Sinds enkele jaren treffen we hier steeds meer kampen aan. Over het hele land zijn er om en bij 4.000 van die kampen, waarvan ongeveer 2.500 in Beka.

Vandaag gaat een team van Handicap International – maatschappelijk werker Elias en kinesitherapeute Cynthia – naar Majdel Anjar, midden in de vallei, om er Ali te ontmoeten in de tent waar hij en zijn familie wonen.

Gewond op de vlucht

Ali en zijn familie zijn afkomstig van de buitenwijken van Damascus. In Syrië werkte Ali op het veld. Nooit had hij kunnen denken dat hij er op een dag ook zou wonen, en al helemaal niet in Libanon. Maar dat was voordat zijn leven in enkele seconden tijd voorgoed veranderde.

Met gekruiste armen en een vermoeide blik in zijn ogen doet hij zijn verhaal: "Mijn vader en ik kwamen net terug van de moskee en besloten onze buren een bezoekje te brengen. We waren nog maar net binnen in hun appartement, toen er een bom insloeg. Onze buren waren op slag dood, mijn vader werd gedeeltelijk doof door de knal en ik raakte doorzeefd met granaatscherven, die bleven zitten in mijn ruggengraat.”

Ali's vader Fatih vervolgt: "Er kwam meteen een ziekenwagen die ons naar het hospitaal voerde. Ali is er drie dagen moeten blijven. Daarna bleef hij nog meerdere maanden thuis aan bed gekluisterd. Gedurende die periode werden de bombardementen steeds heviger en werd onze stad steeds zwaarder belegerd. Op een gegeven moment beseften we dat de situatie echt veel te gevaarlijk werd. Ik heb toen mijn winkel verkocht en enkele weken later zijn we aangekomen in Libanon.“

Kort na hun aankomst werd het team van Handicap International ingelicht over Ali's toestand. Snel zorgde onze organisatie voor kinesitherapie en medisch materiaal (zoals een matras tegen doorligwonden, een bed en zalfjes), om zijn dagelijkse leven te vergemakkelijken en zijn wonden beter te verzorgen.

“We zijn hier vreemdelingen”

Tijdens het bezoek onderzoekt Cynthia enkele verwondingen waarvan Ali nog steeds last heeft, terwijl Elias met de jongen en zijn familie praat. Bij het gesprek stoot de maatschappelijk werker op een zekere droefenis bij Ali, bij wie langzaam het besef gegroeid is dat hij nooit meer zal kunnen lopen. Elias heeft Ali daarom aangeraden om zich te laten bijstaan met psychosociale hulp.

"Ik heb wat tijd nodig gehad om te beseffen wat mij was overkomen. Toen ik uit Syrië vluchtte, heb ik niets met me meegenomen. Ik dacht dat het maar voor een tijdje zou zijn, dat Libanon een tijdelijke tussenstop was waar ik weer beter zou kunnen worden ...", vertrouwt hij onze medewerkers toe. Terwijl Ali zijn verhaal doet, sms’t hij met zijn vrienden, die naar andere landen gevlucht zijn.  

In Syrië had Ali niet leren lezen of schrijven. Maar toen hij zijn land verliet, wou hij contact kunnen houden met zijn vrienden die, net zoals hij, moesten vluchten. Ze communiceren nu via sociale netwerken en de nieuwste apps en delen verhalen over hun leven als vluchteling. "Mijn vrienden wonen op zoveel verschillende plaatsen in de wereld nu”, zegt Ali. “We zijn allemaal in een nieuw land terechtgekomen, die niet het onze is. We zijn er vreemdelingen. We voelen ons als een vis op het droge."

Ali kijkt liefdevol naar zijn broertje Mohammad, die op zijn knieën zit. Het jongetje herinnert zich de oorlog in Syrië niet. Opgroeiend in Libanon, zal hij enkel door de verhalen van zijn familie te weten komen hoe zijn land was.

Hulp voor Syriërs in Libanon

Ali ondervindt nog steeds moeite om zijn handicap te aanvaarden. Handicap International zal hem blijven opvolgen, in het kader van het project voor steun aan Syrische vluchtelingen. Door middel van kine- en ergotherapiesessies, psychosociale hulp en mobiliteitshulpmiddelen, helpt Handicap International de Syriërs er zowel fysiek als psychologisch weer bovenop te komen.

De littekens van het conflict zijn nog altijd zichtbaar op de lichamen en in de geesten van de Syriërs, maar onze teams wijden zich volledig aan mensen zoals Ali, zodat ze de nodige hulp krijgen en beetje bij beetje opnieuw wat hoop.