De zorgeenheid voor ruggenmergletsels in Hanoi van dag tot dag
Bijna tien maanden na de lancering van het project zijn de bouwwerken bijna rond voor de zorgeenheid voor ruggenmergletsels van Bach Mai. Het gebouw is afgewerkt, maar er moeten wel nog enkele installaties geplaatst worden. De ergotherapie- en kinesitherapiezalen zijn voltooid en de patiënten komen er al dagelijks hun oefeningen doen.
Tijdens de bouwwerken volgden enkele kernmedewerkers een vormingscursus in Europa. Begin dit jaar hadden ze net als de rest van het team een specifieke opleiding gekregen over de behandeling van ruggenmergletsels.
Belgische stagiairs in Bach Mai
In april werkten Laure en Frank, twee studenten van de universiteit van Louvain-la-Neuve (UCL), gedurende hun stagemaand mee aan het project. Samen met het Vietnamees medisch team hielpen ze de patiënten bij hun oefeningen. Dit zijn hun indrukken na deze maand in Bach Mai. “Het was echt een fantastische stage. We hielpen de patiënten elke dag bij hun oefeningen. We toonden hen wat ze precies moesten doen en welke vooruitgang ze daarmee konden boeken.We hadden het geluk ervaring te kunnen opdoen in de behandeling van ruggenmergletsels, hetgeen we voordien nog nooit geleerd hadden. We konden ook ideeën uitwisselen met Vietnamese kinesitherapeuten en ergotherapeuten, zelfs met artsen. We hebben heel wat van elkaar opgestoken. De patiënten werkten van hun kant zo goed mogelijk mee. Ze waardeerden onze hulp en deelden hun gevoelens met ons. Dat hielp ons echt om hun behandeling aan te passen aan hun specifieke behoeften. Het was fantastisch om hen te kunnen helpen en de vreugde in hun ogen te zien wanneer het hen lukte om achter ons aan te lopen. Ze voelden zich goed in hun vel. Het bewijs dat hun fysieke revalidatie een succes was, al was het een zware uitdaging.”
Een van de eerste geholpenen: mijnheer Ha Van Vu
Mijnheer Vu is 47 jaar en woont in de provincie Phu Tho. Hij werkte als bouwvakker om zijn gezin met vier schoolgaande kinderen te onderhouden. Op een dag in januari kwam hij op een werf ten val en liep hij een blessure op aan de wervelkolom. Hij werd voor de eerste zorgen naar het provinciale ziekenhuis overgebracht. Vervolgens moest hij geopereerd worden in het Viet Ducziekenhuis, waar hij 20 dagen verbleef. Helaas kampte zijn gezin met geldgebrek en moest hij naar huis terugkeren. Nadat mijnheer Vu 45 dagen was thuisgebleven, kon zijn familie geld lenen om hem naar de gespecialiseerde eenheid van Bach Mai te sturen, in de hoop dat hij terug bepaalde dagelijkse handelingen zou kunnen verrichten. Daar deed hij onder begeleiding van het ziekenhuispersoneel elke dag lichaamsoefeningen en kreeg hij ergotherapie. Zijn toestand is ondertussen verbeterd. Hij kan onder meer zijn arm weer moeiteloos opheffen. Mijnheer Vu ziet de toekomst terug hoopvol tegemoet. Hij wil een rolstoel kopen voor in huis, zijn vrouw helpen en zijn kinderen aanmoedigen om goed te studeren. Op die manier kan hij een volwaardig familiaal en sociaal leven behouden. Hij hoopt wel dat de eenheid die gespecialiseerd is in ruggenmergletsels beter uitgerust wordt, zodat patiënten zoals hij in betere omstandigheden kunnen oefenen en nog meer baat hebben bij hun revalidatie.
