Een paar krukken, een naaimachine en leven neemt een nieuwe wending
Januki, 22 jaar, woont samen met haar man in Bangladesh. Haar verhaal lijkt op dat van vele mensen met een handicap in Bangladesh: ze werd getroffen door het poliovirus. Een tragische situatie, want het virus is zo makkelijk te voorkomen. Ze raakte als kind besmet met polio, wat tot vele complicaties leidde in haar ontwikkeling. In 2012 werd Januki geïdentificeerd door een medewerker van Handicap International, die besliste om alles in het werk te stellen om de levensomstandigheden van deze jonge vrouw te verbeteren.
Januki, 22 jaar, woont samen met haar man in Bangladesh. Haar verhaal lijkt op dat van vele mensen met een handicap in Bangladesh: ze werd getroffen door het poliovirus. Een tragische situatie, want het virus is zo makkelijk te voorkomen. Ze raakte als kind besmet met polio, wat tot vele complicaties leidde in haar ontwikkeling. Haar rechterbeen is korter en de spieren van haar benen zijn sterk verzwakt. Ze wandelde helemaal voorovergebogen met haar hand steunend op haar rechterknie. Deze positie bezorgde haar veel pijn in de heup en rug.
In 2012 werd Januki geïdentificeerd door een medewerker van Handicap International, die besliste om alles in het werk te stellen om de levensomstandigheden van deze jonge vrouw te verbeteren. Januki heeft zo een paar krukken gekregen om haar verplaatsingen te vergemakkelijken, evenals advies over hoe ze belastende houdingen kan vermijden en op die manier de pijnlijke gevolgen van haar handicap kan verminderen.
De jonge vrouw heeft ook een naaimachine gekregen, zodat ze haar brood kan verdienen. Hierbij werd ze eveneens ondersteund door een medewerker van Handicap International: die leerde haar aan zich een ergonomische werkhouding aan te meten om nieuwe complicaties te voorkomen. Januki heeft tijdens een dorpsbijeenkomst aangekondigd dat ze een naaiatelier is begonnen en dat de dorpelingen hun handwerk aan haar kunnen toevertrouwen.
Intussen heeft Januki een grote groep trouwe en tevreden klanten. Ze heeft de winst van haar naaiatelier geïnvesteerd in kleinschalige veeteelt van koeien, geiten en kippen, die ze samen met haar man onderhoudt.
Hun inkomsten hebben ervoor gezorgd dat ze het beschadigde dak van hun huisje hebben kunnen vervangen. Maar het belangrijkste is dat zij een plaats heeft in haar familie en in het dorp. “Ik voel me eindelijke gerespecteerd”, zegt ze om haar verhaal samen te vatten.