Dadaab: getuigenis van kinesitherapeut Julien Clausse

Ademhalingskinesitherapie is een techniek die toelaat om de longen van een kind dat lijdt aan een infectie van de luchtwegen, vrij te maken. Een praktijk die een specifieke expertise vereist en die door ondervoeding verzwakte kinderen kan toelaten om een infectie te overwinnen die dodelijk kan aflopen. Julien Clausse, gespecialiseerd in die techniek, bevindt zich momenteel in Dadaab om een team van Keniaanse kinesitherapeuten op te leiden en de praktijk toe te passen in de drie ziekenhuizen in de vluchtelingenkampen.

« Ik ben in januari aangekomen in Dadaab met het verlangen naar een uitdaging. Ik wou de nodige kennis overbrengen om de gezondheid van de kinderen in de vluchtelingenkampen te verbeteren. De drie ziekenhuizen waarmee we zouden samenwerken reageerden vol enthousiasme toen we hen uitlegden waarmee we hen konden bijstaan. Op dit moment doen we er alles aan om de praktijk zo snel mogelijk te starten, maar de techniek is nieuw voor de Keniaanse kinesitherapeuten en vraagt de nodige opleiding. De huidige onveiligheid in de kampen beperkt bovendien nog onze verplaatsingsmogelijkheden en vertraagt de ontwikkeling van onze werking. Ondanks de moeilijkheden konden we wel al beginnen met consultatierondes in het ziekenhuis van het Ifo-vluchtelingenkamp en we hopen snel hetzelfde te kunnen doen in de ziekenhuizen in Dagahale en Hagadera.

De samenwerking met mijn Keniaanse collega’s verloopt vlot. Ze hebben een kwaliteitsvolle theoretische opleiding genoten, maar hebben wat tijd nodig om de voor hen nieuwe techniek onder de knie te krijgen. Ademhalingskine komt indrukwekkend over. Je moet een vrij grote druk uitoefenen op de borst van heel jonge kindjes om de afscheidingen van de infectie in de longen te verdrijven. Zelf hebben zij niet de nodige kracht om dat te doen via hoesten en als niemand hen helpt, kan de infectie fataal zijn. Een betere ademhaling en voeding verhogen de overlevingskansen van het kind aanzienlijk.

Voorafgaand aan de hartmassage doen we een onderzoek om na te gaan of er eventuele tegenindicaties zijn voor de behandeling, en de familie krijgt ook altijd te horen wat het precies inhoudt en waarom het nodig is. We willen die voorzorgsmaatregelen verder uitwerken, eerst en vooral natuurlijk voor de kinderen zelf, die verzwakt zijn door ondervoeding en een beroerde sanitaire omgeving, maar ook voor de familie, die niet vertrouwd is met die praktijk. Als we hen niet uitleggen wat we doen, denken moeders dat hun kind lijdt, huilend omdat het niet begrijpt wat er gebeurt. Gelukkig is de familie ook getuige van de spectaculaire resultaten. Al na enkele uren blijkt dat het kind zijn voeding beter opneemt en het ook dieper slaapt.

Het is nog te vroeg om in te schatten welke impact ademhalingskine heeft op de gezondheid van de kinderen in het vluchtelingenkamp. Het hangt samen met heel wat factoren, waaronder de veiligheid, die onze werking bepaalt, en onze samenwerking met andere humanitaire partners die het moeten stellen met een beperkte hoeveelheid materiaal.

We moeten er geen doekjes om winden: de huidige context is heel ongunstig, maar we verliezen de hoop niet. De noden zijn immens, de leefomstandigheden van de vluchtelingen zijn er heel wat op verslechterd en wij willen er alles aan doen om de meest kwetsbaren te helpen. »