Slachtoffers van clustermunitie in Laos worden opgeleid tot nieuwe Ban Advocates

In 2007 lanceerde Handicap International het project ‘Ban Advocates’. Mensen die direct of indirect het slachtoffer werden van clustermunitie, verenigden zich en ijveren voor de ratificatie van de Conventie inzake Clustermunitie. Vorige maand leidden we slachtoffers uit Laos op tot nieuwe Ban Advocates. Laos is het land dat het hardst is getroffen door dergelijke wapens. In november vindt in de hoofdstad Vientiane de eerste conferentie plaats voor de staten die de Conventie ondertekend hebben. Het is essentieel dat er daar naar de slachtoffers wordt geluisterd.

Acht slachtoffers van clustermunitie (al dan niet vergezeld door een familielid) zakten vorige maand af naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Ze kwamen allemaal uit de regio die het zwaarst lijdt onder clustermunitie. Een week lang kregen de acht mensen uitleg over de Conventie inzake Clustermunitie, over hun rechten, en over de verplichte voorzieningen voor slachtoffers. Twee andere Ban Advocates, uit Vietnam en Cambodja, deelden hun ervaringen en gaven raad.

In het begin was de groep verlegen. Ponesavath bijvoorbeeld was erg gesloten en enorm triestig. Hij is nu 17 jaar. Twee jaar geleden verloor hij beide armen en raakte hij blind door een clusterbom. Hij ziet enorm op tegen de nieuwe uitdagingen van het leven. Maar dag na dag zagen we hem opleven. Het contact met andere slachtoffers deed hem zelfs glimlachen. Net als de andere deelnemers was hij er zich na een week van bewust dat hij een rol kan spelen: met zijn stem, zijn lach en zijn verhaal.

De moeilijkste uidaging kwam op het einde van de week: spreken in het openbaar. Tijdens de opleiding hadden de nieuwe Ban Advocates al geleerd hoe ze hun verhaal kunnen brengen en hoe ze hun boodschap sterk kunnen communiceren zodat er rekening mee wordt gehouden. Een voor een vertelden ze publiekelijk (en vaak voor het eerst) hun verhaal. Een succes.

Een belangrijk succes, want nu Laos de Conventie getekend en geratificeerd heeft, kunnen zij een essentiële rol spelen: er op toezien dat de slachtofferhulp (zoals voorzien in de Conventie) realiteit wordt. Dat is van levensbelang in een land als Laos, waar de meerderheid helemaal niets weet over de rechten van slachtoffers. De Laotiaanse regering moet ook aangezet worden om een actieplan te ontwikkelen dat rekening houdt met de echte behoeftes van de slachtoffers.
Doordat de Laotiaanse Ban Advocates hun persoonlijke ervaring delen, dragen ze bij tot betere levensomstandigheden van mensen van wie hun leven, en dat van hun familie radicaal overhoop is gegooid door een clusterbom.